برآورد سطوح آستانه هشدار ثابت و ديناميك مننژيت و طغيان آن در ايران

مقدمه و اهداف: نظر به اهميت شناسايي به موقع هر گونه طغيان يا تغيير در روند مننژيت، اين مطالعه با هدف برآورد سطوح آستانه هشدار ثابت و ديناميك طغيان‌هاي حاصل از مننژيت در ايران انجام شد. روش كار: در اين مطالعه اطلاعات تمامي بيماران از ابتداي فروردين 1395 تا 29 اسفند 1397 از نظام ملي مراقبت مننژيت استخراج شد. برآورد سطوح آستانه هشدار به تفكيك فصول و استان‌هاي مختلف كشور محاسبه شد. براي تعيين سطوح آستانه هشدار از چهار روش كران بالاي الگوريتم (UCL)، افزايش نسبي، نقاط بحراني و توصيه‌هاي سازمان جهاني بهداشت استفاده شد. يافته‌ها: سطوح آستانه هشدار محاسبه شده براي موارد قطعي با توجه به روش كران بالاي الگوريتم مجموع تراكمي (CUSUM) و روش آماري نقاط بحراني بر اساس صدك نود، 2 مورد در روز براي ايران تعيين شد. مقدار ثابت تعيين شده براي جمعيت زير 30 هزار نفر 53 مورد و بين 10030 هزار نفر 75 مورد در هفته تعيين شد. بر اساس روش افزايش نسبي افزايش 30 درصد در يك هفته نسبت به هفته‌هاي پيشين به عنوان سطح آستانه در نظر گرفته شد. نتيجه‌گيري: استفاده از سطوح آستانه هشدار گزارش شده در اين مقاله مي‌تواند به عنوان مبنايي در شناسايي طغيان مننژيت مورد استفاده قرار بگيرد. پيشنهاد مي‌شود روش‌هاي مورد استفاده در اين مطالعه روي داده‌هاي واقعي نيز به‌صورت آينده‌‌نگر اعمال شود.