شاخص هاي مورفومتري تاقديس هاي عسلويه، وراوي و كنگان در زاگرس فارس و ارتباط آنها با فعاليت تكتونيكي

تاقديس ها برجسته ترين لندفرم هاي سطحي هستند كه هندسه و موفولوژي آنها بازتاب ساز و كار تشكيل آنها و كليدي براي ارزيابي وجود گسلهاي عمقي موثر در تشكيل آنهاست كه از مهمترين چشمه هاي لرزه اي هستند. هدف اين پژوهش، ارزيابي مورفومتري تاقديسهاي عسلويه، وراوي و كنگان واقع در زاگرس و بررسي ارتباط آن ها با تكتونيك فعال است. داده هاي مورد نياز ازمدل رقومي ارتفاع، نقشه هاي زمين شناسي و تصاوير ماهواره اي و انجام مطالعات ميداني استخراج شد. نتايج به دست آمده در اين پژوهش بيانگر عدم تقارن نيمرخ عرضي هر سه تاقديس مي باشد كه ناشي از ارتباط تشكيل اين تاقديس ها با گسل هاي طولي موجود در هسته تاقديس ها و به موازات محور آنهاست. نتايج حاصل از اندازه گيري شاخص هاي نسبت جهت، سينوسيته جبهه چين، خط الراس تاقديس، و بررسي الگوهاي زهكشي و لندفرم هاي تكتونيكي مانند پرتگاههاي گسلي، سطوح مثلثي شكل، دره هاي خطي نيز تاييد كننده فعاليت تكتونيكي زياد هر سه تاقديس و احتمال وجود مخاطره لرزه اي ناشي از حركت گسل هاي عمقي يا قطعاتي از آنها است.