ارزيابي تغييرات كاربري اراضي در شهرهاي ساحلي استان خوزستان با استفاده از GIS و RS

امروزه گسترش جوامع انساني و تسلط بيشتر بر محيط زيست، سبب شده تا تغييرات محيطي سريعتر و گستردهتر از قبل به وقوع بپيوندد. سرعت و تنوع اين تغييرو تحول در محيط‌هاي شهري بيش از ساير مناطق است. هدف از اين پژوهش بررسي تغيير زماني و فضايي كاربري‌هاي چهار شهر ساحلي استان خوزستان (بندر امام‌خميني(ره)، بندر ماهشهر، آبادان و خرمشهر)‌ با به كارگيري سنجه‌هاي آمايش سرزمين طي دوره 20 ساله 13971377 براي تعيين دقيق الگوي مكاني -زماني تغييرات مي‌باشد. روش تحقيق حاضر كمي بوده و منطق حاكم بر آن استقرايي است. براي استخراج نقشه پوشش اراضي داده ها از طريق تصاوير ماهواره‌اي حاصل از ماهواره لندست متعلق به سال‌هاي 1397و 1377 ميلادي كه توسط سنجنده‌هاي OLIو MSS5 برداشت شده است، تصاوير در چهار طبقه اصلي مسكوني (شهر)، مناطق داراي پوشش گياهي، زمين‌هاي مرطوب(رودخانه) و باير دسته‌بندي شدند. پس از تهيه نقشه‌هاي پوشش سرزمين از نرم‌افـزار TerrSat جهت تجزيه و تحليل تغييرات كاربري اراضي اســتفاده شـد و در نهايت با استفاده از زنجيره ماركوف به پيش بيني روند توسعه شهري در مناطق مورد مطالعه پرداخته شد. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه شهر هاي آبادان و خرمشهر كاربري پوشش‌گياهي بيشترين تغيير را داشته است در حالي‌كه در دو شهر بندر امام‌ خميني(ره ) و ماهشهر بيشترين تغييرات مربوط به كاربري باير بوده است.. همچنين در هر چهار شهر مورد بر مساحت مناطق مسكوني در بازه زماني افزوده شده است.