رابطه عزت نفس و ارتباط با والدين با اهمال‌كاري تحصيلي در دانشجويان: يك مطالعه تحليلي- مقطعي

مقدمه و هدف: در دانشجويان علوم پزشكي كه صلاحيت آموزشي آنها اهميت خاصي دارد اهمال كاري تحصيلي و عوامل پيش‌بيني كننده آن از جمله عزت نفس و ارتباط با والدين جهت شناسايي بيشتر آن ضروري است. لذا مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط عزت نفس و ارتباط با والدين با اهمال‌كاري تحصيلي در دانشجويان دانشكده پرستاري صورت گرفت. روش بررسي: مطالعه مقطعي حاضر از نوع همبستگي پيش بين در سال 1398 بر روي ۴۱۰ دانشجوي دانشكده پرستاري كه به روش سهميه‌اي انتخاب شدند در دانشگاه علوم پزشكي شهركرد انجام شد. جهت جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك، عزت نفس روزنبرگ، ارتباط با والدين مورلند و شوبل و اهمال‌كاري تحصيلي سولومون و راث بلوم استفاده شد. داده‌ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون‌ها آماري توصيفي و تحليلي تحليل شد. يافته‌ها: آزمون ضريب همبستگي پيرسون در زمينه ارتباط بين متغيرها حاكي از ارتباط منفي و معني‌داري بين اهمال‌كاري تحصيلي با ارتباط با والدين (P 0.001 و 0.54=r) و عزت نفس (P 0.001 و 0.32=r) بود. آزمون رگرسيون نشان داد كه عزت نفس (0.102 =R^2 تعديل شده) و ارتباط با والدين (0.291 =R^2تعديل شده) به طور معني‌داري اهمال‌كاري تحصيلي را پيش‌بيني مي‌كنند. مقدار بتاي استاندارد نشده نشان داد كه سهم عزت نفس در پيش‌بيني اهمال‌كاري تحصيلي (0.21) و سهم ارتباط با والدين در پيش‌بيني اهمال‌كاري تحصيلي (0.27) است. ميانگين عزت نفس (1.45 ± 24.12)، ارتباط با والدين (7.11 ± 142.61) و اهمال‌كاري تحصيلي (4.48 ± 64.2) گزارش شد. نتيجه‌گيري كلي: توجه مديران و برنامه‌ريزان آموزشي به اهمال‌كاري تحصيلي در دانشجويان و همچنين بررسي دوره‌اي عواملي همانند عزت نفس و ارتباط با والدين مي‌تواند در پيش‌بيني آن و در نتيجه پيشگيري از افت تحصيلي دانشجويان مؤثر باشد.