رابطه بين دوسوگرايي در ابراز هيجان و حمايت اجتماعي با پيروي از درمان در بيماران مبتلا به سرطان

زمينه و هدف: سرطان بيماري مزمن شايعي است كه منجر به واكنش‌هاي روان‌شناختي متعددي در مبتلايان به اين بيماري شده و بر واكنش‌هاي افراد در برابر نشانه‌هاي جسماني بيماري و پيروي از درمان در بيماران تأثير مي‌گذارد. از اين رو هدف پژوهش حاضر تعيين رابطه بين دوسوگرايي در ابراز هيجان و حمايت اجتماعي با پيروي از درمان در افراد مبتلا به سرطان بود. روش بررسي: پژوهش حاضر از نوع همبستگي پيش بين است. جامعه آماري پژوهش حاضر را تمام بيماران مبتلا به سرطان (بر اساس تشخيص آنكولوژيست)، مراجعه كننده به مراكز درماني دزفول در ماه‌هاي فروردين تا تير سال 1399 تشكيل مي‌دادند. نمونه مورد مطالعه در اين پژوهش شامل 206 نفر (زن و مرد)، مبتلا به هر يك از انواع سرطان از جامعه مذكور بودند كه به روش نمونه‌گيري متوالي انتخاب شدند و پرسشنامه‌‌هاي ويژگي‌هاي دموگرافيك و دوسوگرايي در ابراز هيجان و مقياس‌هاي حمايت اجتماعي و پيروي از درمان را تكميل كردند. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 16 و روش همبستگي پيرسون و رگرسيون گام به گام انجام شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه بين متغير دوسوگرايي در ابراز هيجان با متغير پيروي از درمان (0.184=r)، (P≤0.05) رابطه منفي معني‌دار وجود دارد و بين متغير حمايت اجتماعي با پيروي از درمان رابطه معني‌داري مشاهده نشد (0.022=r). همچنين متغير دوسوگرايي در ابراز هيجان در مجموع 3 درصد از پيروي از درمان در مبتلايان به سرطان را پيش بيني مي‌كند (0.034=R^2). نتيجه‌گيري كلي: تغييرات هيجاني كه بيماران مبتلا به سرطان در طول مراحل مختلف تشخيص تا درمان و حتي پس از آن تجربه مي‌كنند، همچنين طولاني و پيچيده بودن روند درمان و عوارض ناشي از درمان و بيماري، مي‌تواند بر پيروي از درمان در بيماران مؤثر باشد. حمايت اجتماعي نيز ممكن است از طريق متغيرهاي واسطه‌اي بر پيروي از درمان تأثير بگذارد.