منابع تعاملي مورد استفاده ي زبان آموزان مبتدي انگليسي در نگارش نامه: تأثير جنسيت و زبان

وظيفه اصلي زبان، برقراري ارتباط با ديگران است و توجه به اين كاركرد زباني، در كودكان مدرسه اي بسيار اهميت دارد. در محيط مدرسه‌ها، از دانش آموزان انتظار مي رود كه بتوانند نگرش ها، احساسات و عقايد خود را بيان كنند تا مفهوم «ديگري» را در نوشتن خود پرورش دهند. پژوهش حاضر به بررسي منابع تعاملي اي كه زبان آموزان مبتدي انگليسي به عنوان زبان خارجه در جريان نگارش نامه به يك دوست به زبان هاي فارسي (زبان اول) و انگليسي (زبان خارجه) استفاده مي كنند، مي پردازد. هدف از اين پژوهش، بررسي تأثير زبان و جنسيت زبان آموزان بر طول متن و ميزان بهره‌گيري آن ها از معاني و مفاهيم تعاملي در نامه هايشان است. جامعه آماري پژوهش، مشتمل بر 60 زبان آموز انگليسي به عنوان زبان خارجه 12 تا 14 سال بوده (30 دختر و 30 پسر) كه به طور داوطلبانه در اين بررسي شركت كردند. نامه ها به دو زبان فارسي و انگليسي با فاصله سه هفته نوشته شدند. متن‌ها با استفاده از چارچوب زباني عملكردي سازگاني، معروف به نظريه سنجش از نظر بيان معنايي گفتمان و محتوا تجزيه و تحليل شدند. يافته ها نشان مي دهد كه توليد متن توسط دخترها و پسرها به زبان فارسي بيش تر از توليد متن به زبان انگليسي بوده‌است و دخترها بيش تر از پسرها از جنبه هاي مختلف توليد متن (يعني تعداد واحدهاي ارتباطي و نويسه ها)  بهره گرفته اند. اين يافته ها همچنين نشان مي دهد كه اطلاعات مربوط به افراد، در هر دو زبان به كار رفته‌است؛ با اين تفاوت كه دخترها در نامه هاي انگليسي در مورد مدرسه اطلاعات بيش تري نسبت به نامه هاي فارسي ارائه مي كردند.