بررسي كارايي نيزار طبيعي در حذف تركيبات ازته زهاب مزارع نيشكر خوزستان

پژوهش حاضر به بررسي كارآيي نيزار طبيعي در مقياس واقعي در پالايش كيفي زهاب ورودي نيشكر خوزستان در طول مدت يك سال (1399-1398) پرداخته شد. كارايي نيزار طبيعي با سنجش پارامتر‌هايي نظير NO3، NO2، NH4 و TN مورد بررسي قرار گرفت. نتايج آزمون ttest بر روي هر كدام از فاكتور‌هاي NO3، NO2، NH4 و TN نشان داد كه بين ايستگاه‌هاي مطالعاتي ST0ST1، ST0ST2، ST0ST3، ST1ST2، ST1ST3، ST2ST3 در سطح يك درصد اختلاف معني‌داري وجود دارد. بيشترين اختلاف ميانگين در ميزان NO3، NO2، NH4 و TN بين ايستگاه ST0ST3 مشاهده شد.در ايستگاه ST3 كه بيشترين فاصله را نسبت به نقطه ورودي دارد، بيشترين راندمان حذف براي هر كدام از تركيبات ازته حاصل گرديد. ميانگين حذف فاكتور NO3 زهاب خروجي در ايستگاه‌هاي ST1، ST2 و ST3 نسبت به ميزان اوليه آن در زهاب ورودي به ترتيب 23، 50 و 64 درصد كاهش داشت. كاربرد نيزار طبيعي باعث كاهش NH4 نسبت به ميزان اوليه شد و اين كاهش نسبت به ميزان اوليه در ايستگاه ST2 و ST3 بيشتر بود و ايستگاه ST3 بيشترين كاهش (به ترتيب برابر با 70، 68، 67 و 68 درصد در هر چهار فصل بهار، تابستان، پاييز و زمستان) را به خود اختصاص داد. روند تغييرات TN نسبت به ميزان اوليه مشابه با روند تغييرات NH4 بود، اما ميزان كاهش TN در ايستگاه ST3 داراي شدت كاهش بيشتري بود و در مقايسه با ايستگاه‌هاي ST1 و ST2 به كمترين مقدار ممكن رسيد و نتايج حاكي از تاثير چشمگير كاربرد نيزار در اين فاصله از نقطه ورودي در كاهش TP بود. در ايستگاه‌هاي مختلف، با افزايش فاصله از نقطه ورودي، تاثير زمان ماند‌ها (1.26، 1.10، 1.30 و 1.60 روز) بر حذف تركيبات ازته چشمگير بود و براي هر كدام از زمان ماند‌ها در ايستگاه ST3 كه بيشترين فاصله نسبت به نقطه ورودي را داشت، بيشترين راندمان حذف مشاهده شد.