انتخاب بهترين روش استفاده مجدد از پساب با استفاده از روش تحليل سلسله مراتبي (AHP)

در حال حاضر اكثر نقاط ﺟﻬﺎن، با چالش جدي در تأمين آب مواجه بوده و دسترسي به ﻣﻨﺎﺑﻊ آب ﺷﯿﺮﯾﻦ با ﮐﯿﻔﯿﺖ ﻣﻄﻠﻮب، ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺤﺪود مي‌باشد. تصفيه فاضلاب و استفاده مجدد از آن مي‌تواند علاوه بر كاستن خسارت‌هاي وارده از تخليه فاضلاب خام در محيط‌زيست به تأمين بخشي از نيازهاي آبي كمك نمايد. استفاده از پساب براي مصارف مختلف اگرچه براي رفع كمبود آب مفيد خواهد بود اما درصورتي‌كه بدون برنامه‌ريزي دقيق و اعمال مديريت و نظارت صحيح انجام پذيرد مي‌تواند اثرات اجتماعي، اقتصادي و زيست‌محيطي حاد و متعددي را درپي ‌‌داشته‌ باشد. در اين پژوهش با استفاده از فرآيند تصميم‌گيري چند معياره به بررسي همه‌جانبه معيارهاي تأثيرگذار در امكان استفاده از پساب براي مصارف گوناگون پرداخته شد. معيارهاي در نظر گرفته شده شامل مسائل زيست‌محيطي، اجتماعي، اقتصادي و زيرمعيارهاي ذخيره آب، كاهش ميزان آلاينده‌هاي تخليه‌شده در محيط، خطرات بهداشتي، همكاري نهادها و دولت، تأمين امنيت غذايي، پذيرش عمومي، كيفيت پساب، فرصت‌هاي سرمايه‌گذاري، درآمدزايي و قابليت اجرا بوده و با استفاده از تكنيك فرآيند تحليل سلسله مراتبي (AHP) و مقايسه دو به دو و متكي بر قضاوت‌هاي متخصصان بهترين گزينه استفاده از پساب را بين گزينه‌هاي مصارف كشاورزي، صنعتي، زيست‌محيطي، شهري، تفريحي، شارژ آب‌هاي زيرزميني براي مصارف غيرشرب، و استفاده غيرمستقيم براي شرب بررسي نموده؛ و در نهايت بخش كشاورزي به‌ عنوان بهترين گزينه‌اي كه مي‌توان از پساب در آن استفاده نمود انتخاب شد.