اثربخشي برنامة آموزشي مسئوليت‌پذيري تحصيلي بر سرزندگي‌تحصيلي دانش‌آموزان

The effectiveness of the training program of academic responsibility on the academic buoyancy of the students

هدف اين پژوهش بررسي اثربخشي برنامة آموزشي مسئوليت ­پذيري تحصيلي بر سرزندگي تحصيلي دانش ­آموزان پاية نهم بود. روش پژوهش حاضر از نظر هدف جزء پژوهش هاي كاربردي و از لحاظ اجرا جزء تحقيقات نيمه ­آزمايشي از نوع پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري با گروه كنترل است. جامعة آماري پژوهش را كلية دانش ­آموزان پسر پاية نهم دورة متوسطة اول در نواحي شهري سنندج تشكيل دادند كه در سال تحصيلي 98-1397 مشغول به تحصيل بودند كه 60 نفر از آنها با استفاده از روش نمونه­ گيري تصادفي خوشه­ اي چندمرحله ­اي در دو گروه 30 نفره آزمايش و كنترل جايگزين شدند، به دانش‌آموزان گروه آزمايش 11 جلسه 60 دقيقه ­اي (هفته­ اي دو جلسه) برنامه آموزشي مسئوليت‌پذيري تحصيلي ارائه شد. اعضاي هر دو گروه در هر سه مرحله پيش ­آزمون، پس ­آزمون و پيگيري پرسش­نامة سرزندگي تحصيلي دهقاني ­زاده و حسين ­چاري را تكميل كردند. داده­ ها نيز با روش آماري تحليل كواريانس تجزيه‌وتحليل شد. يافته ­ها نشان دادند كه ميانگين نمرات سرزندگي تحصيلي در گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل، در هر دو مرحله پس‌آزمون و پيگيري افزايش معناداري داشته است. با توجه به يافته­ هاي به‌دست ‌آمده از اجراي برنامة آموزشي مسئوليت‌پذيري تحصيلي و افزايش معنادار نمرات سرزندگي تحصيلي دانش ­آموزان در مراحل پس ­آزمون و پيگيري، مي­ توان گفت كه برنامه مذكور اثربخش بوده است. بنابراين براي افزايش سرزندگي تحصيلي دانش ­آموزان بايد مسئوليت‌پذيري تحصيلي آنها را مد نظر قرار داد.

The aim of this study was to investigate the effectiveness of the training program of academic responsibility on students' academic buoyancy of ninth grade students. The method of the present research is applied research in terms of purpose and experimental research in terms of implementation (pre-test, post-test and follow-up with control group). The statistical population of the study consisted of all ninth grade junior high school male students in urban areas of Sanandaj who were studying in the 2019 academic year, 60 of whom used multi-stage cluster random sampling in two groups of 30 Experimental and control were replaced. Students in the experimental group were offered 11 sessions of 60 minutes (two sessions per week) of the academic responsibility training program. Members of both groups in all three stages of pre-test, post-test and follow-up completed the Dehghanizadeh and Hossein Chari academic buoyancy questionnaire. Data were also analyzed by analysis of covariance. The findings showed that the mean scores of academic buoyancy in the experimental group compared to the control group increased significantly in both post-test and follow-up stages. Considering the findings obtained from the implementation of the academic responsibility training program and the significant increase in students' academic buoyancy scores in the post-test and follow-up stages, it can be said that the program has been effective. Therefore, in order to increase the academic buoyancy of students, their academic responsibility should be considered.