ارزيابي آسيب‌هاي اجتماعي ناشي از كرونا در شهر اردبيل

شيوع بيماري كرونا اگرچه در ابتدا ميزان بالاي مرگ‌ومير ناشي از عفونت ويروسي را به همراه داشت؛ اما پس از مدتي، افزايش چشمگير آسيب‌هاي‌اجتماعي اين بيماري، به تهديدي جدي براي شهرها تبديل شد. بر همين اساس پژوهش حاضر باهدف ارزيابي آسيب‌هاي‌اجتماعي ناشي از كرونا در محله‌هاي منطقه (۳) شهر اردبيل با تأكيد بر معيارهاي آسيب‌هاي‌اجتماعي و اولويت‌بندي آن‌ها براي برنامه‌ريزي‌هاي آتي انجام شد. اين پژوهش از لحاظ هدف كاربردي و از لحاظ ماهيت، توصيفي و تحليلي است. داده‌هاي موردنياز از طريق پيمايش به‌دست‌آمده و براي گردآوري اطلاعات از پرسش‌نامه محقق ساخته استفاده شده است. جامعه آماري پژوهش را شهروندان منطقه (۳) شهر اردبيل تشكيل مي‌دهند كه (۳۸۲) نفر بر اساس فرمول كوكران به‌عنوان نمونه برآورد شد. ازآنجايي‌كه روش نمونه‌گيري تصادفي ساده طبقه‌بندي شده بود؛ بنابراين براي هر محله (۳۰) پرسش­نامه و در مجموع (۴۸۰) پرسش­نامه توزيع و تكميل شد. براي سنجش آسيب‌هاي‌اجتماعي ناشي از كرونا در محله‌هاي موردمطالعه، شاخص‌هاي مرتبط، با استفاده از روش آنتروپي وزن‌دهي، محله‌هاي هدف با بهره‌گيري از تكنيك‌هاي تصميم‌گيري چندمعياره (تاپسيس، ساو، ويكور) رتبه‌بندي و در نهايت براي دستيابي به اولويت‌بندي نهايي از تكنيك ادغامي «كپ­لند» استفاده شد. بر اساس سنجه‌هاي به‌كاررفته در پژوهش حاضر و نتايج حاصل از پياده‌سازي تكنيك‌هاي مزبور، محله‌هاي ملايوسف و ملاباشي با كمترين امتياز در نامطلوبترين وضعيت و در رتبه نخست و محله‌هاي رضوان با كسب بيشترين امتياز در رتبه آخر و در وضعيت مطلوبي به لحاظ آسيب‌هاي‌اجتماعي نسبت به ساير محله‌هاي موردمطالعه، قرار دارند. بر اساس اظهارنظر پاسخگويان به دنبال شيوع ويروس كوويد ۱۹ و بر اثر فشار روحي و رواني ناشي از ناتواني مالي و فقر اقتصادي، آسيب‌هاي‌اجتماعي افزايش‌يافته و اين امر در محله‌هاي فرودست شهري همچون ملاباشي، ملايوسف و باهنر به‌صورت بارزتري نمايان است.