ارزيابي مطلوبيت سرمايه اجتماعي در بافت محلات كم برخوردار شهري با استفاده از تكنيك ماباك(مطالعه موردي: محلات؛ آل طاهر، سياحي، عامري و ملاشيه اهواز)

يكي از مشكلات اساسي در محله‌هاي كم‌برخوردار شهرهاي امروزي، توجه نداشتن به مفهوم سرمايه اجتماعي به‌عنوان يكي از ظرفيت‌هاي مهم در آن‌ها است؛ زيرا در بيشتر شهرهاي بزرگ، نظام ارتباطات و تعاملات سنتي به‌شدت دگرگون شده است. هدف از اين پژوهش، ارزيابي مطلوبيت سرمايه اجتماعي در محله‌هاي كم‌برخوردار شهري بر اساس پنج شاخص انتخابي پژوهش (حس‌تعلق‌اجتماعي، انسجام­اجتماعي، همياري­اجتماعي، امنيت­اجتماعي و اعتماداجتماعي) و (۳۶) متغير در چهار محله (آل‌طاهر، سياحي، عامري و ملاشيه) كلان‌شهر اهواز است. نوع پژوهش كاربردي و بر اساس روش پيمايشي با تأكيد بر پرسش­نامه است. جامعه آماري آن شهروندان ساكن چهار محله موردمطالعه هستند و با استفاده از فرمول كوكران حجم نمونه شامل (۳۸۰) نفر است. براي بررسي نرمال‌بودن توزيع داده‌ها از آزمون كلموگروفاسميرنوف و براي بررسي وضعيت متغيرهاي پژوهش از آزمون علامت، استفاده‌شده، همچنين متغيرها توسط مدل آنتروپي شانون وزن‌دهي و محله‌ها با استفاده از تكنيك ماباك رتبه‌بندي شده است. نتايج كلي آزمون علامت نشان مي‌دهد: محله عامري با ميانگين (۳٫۱۱) وضعيت بهتري نسبت به سه محله ديگر از نظر متغيرهاي پژوهش داشته است؛ همچنين نتايج حاصل از تكنيك ماباك، نشان مي‌دهد محله عامري با مقدار Si (مقدار نهايي تابع معيار گزينه‌ها) (۲٫۳۶) در رتبه اول و به ترتيب محله سياحي (۰٫۲۸۳) و محله ملاشيه با (۰٫۳۴۲) و محله آل‌طاهر با (۰٫۹۷۳) در رتبه‌هاي دوم تا سوم از نظر پنج شاخص انتخابي پژوهش قرارگرفته‌اند.