اثربخشي مداخله شناختيرفتاري ويدئويي بر اضطراب سلامت و حساسيت اضطرابي افراد با سطوح بالاي اضطراب كوويد19

مقدمه: مداخلات شناختيرفتاري به عنوان درمان‌هاي صف اول در اختلالات اضطرابي شناخته مي‌شوند. با اين حال، پيچيدگي‌هاي همچون قرنطينه، ارائه چهره به چهره مداخله را دشوار كرده است. هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي مداخله شناختيرفتاري ويدئويي بر اضطراب سلامت و حساسيت اضطرابي افراد با سطوح بالاي اضطراب كوويد19 است. روش: پژوهش حاضر يك مطالعه نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون–پس‌آزمون با گروه كنترل بود. بر طبق معيارهاي اصول تشخيصي اضطراب سلامت در راهنماي تشخيصي و آماري اختلالات روانينسخه پنجم و پرسشنامه اضطراب كوويد19، 138 شركت‌كننده با سطوح بالاي اضطراب كوويد19 به شيوه نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (69=n) و كنترل (69=n) گمارده شدند. گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل، 10 جلسه مداخله شناختيرفتاري ويدئويي دريافت كردند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه اضطراب كوويد19، سنجه كوتاه اضطراب سلامت، و شاخص حساسيت اضطرابي بودند. در نهايت، داده‌ها با استفاده از روش آماري مانكوا تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج اين پژوهش نشان داد كه مداخله شناختيرفتاري منجر به كاهش اضطراب سلامت و حساسيت اضطراب شركت‌كنندگان گروه آزمايش شد (001/0 gt;p). در اين بين، مداخله حاضر براي مؤلفه‌هاي اضطراب سلامت كارآمدتر بوده است. نتيجه‌گيري: با توجه به اضطراب گسترده جامعه در مورد كوويد19 و همچنين پيچيدگي‌هاي ارائه چهره به چهره درمان شناختيرفتاري، استفاده از مداخله شناختيرفتاري ويدئويي مي‌تواند روشي فوري، مختصر و ارزان قيمت بر بهبود سلامت رواني جامعه باشد. .