رابطه اضطراب كرونا با اضطراب سلامتي: نقش ميانجي‌گري دشواري تنظيم هيجان

مقدمه : پژوهش حاضر با هدف تعيين نقش ميانجي‌گري دشواري تنظيم هيجان در رابطه بين اضطراب كرونا و اضطراب سلامتي انجام گرفت. روش‌: طرح پژوهش حاضر توصيفي همبستگي و از نوع تحليل مسير بود. جامعه آماري اين پژوهش، شامل بزرگسالان ايراني بودند كه از اين ميان 598 نفر با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌هاي اضطراب سلامتي (HAI18)، اضطراب كرونا (CDAS) و دشواري تنظيم هيجان گرتز و روئمر (DERS) جمع‌آوري شدند. داده‌ها با استفاده از روش همبستگي پيرسون و تحليل مسير از طريق نرم‌افزارهاي SPSS و AMOS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: نتايج نشان دادند كه مدل پيشنهادي به خوبي برازش شده است. در اين مدل اضطراب كرونا اثر مستقيم و معناداري بر دشواري تنظيم هيجان داشت، اضطراب كرونا و دشواري تنظيم هيجان اثر مستقيم و معناداري بر اضطراب سلامتي داشتند؛ و همچنين دشواري تنظيم هيجان به طور معني‌داري بين اضطراب كرونا و اضطراب سلامتي ميانجي‌گري كردند. نتيجه‌گيري: اضطراب كرونا و دشواري تنظيم هيجان اثر مستقيم و معناداري بر اضطراب سلامتي دارند و همچنين دشواري تنظيم هيجان نقش ميانجي را در بين اضطراب كرونا و اضطراب سلامتي دارد.