تجربه زيسته نوجوانان از شيوع بيماري كوويد-19 و قرنطينه خانگي در پيك اول و دوم بيماري

مقدمه: هدف اين مطالعه توصيف و مقايسه تجربه‌زيسته نوجوانان(1812 سال) از شيوع بيماري كوويد19 و قرنطينه‌خانگي در دو پيك اول و دوم بيماري بود. روش: اين مطالعه به روش كيفي و پديدارشناسي توصيفي انجام شد. 12 شركت‌كننده به روش نمونه‌گيري هدفمند و در دسترس انتخاب شده و در طي دو پيك اول كرونا مورد مصاحبه عميق قرار گرفتند. داده ها با مصاحبه 10 نفر به اشباع رسيد و براي اطمينان بيشتر مصاحبه تا 12 نفر ادامه يافت. يافته‌ها با روش هفت مرحله‌اي كلايزي تحليل شد. يافته‌ها: نتايج در 7 خوشه اصلي و 11 خوشه فرعي كه در هر دو پيك مشترك بودند، قرارگرفت. در پيك دوم 2 خوشه اصلي و يك خوشه فرعي به خوشه‌هاي مشترك اضافه شد. خوشه‌هاي اصلي عبارتند از: مواجهه با كرونا، نگراني‌هاي تجربه شده، باورها در خصوص كرونا، تغييرات در روابط خانوادگي، آثار قرنطينه، راهبردهاي مقابله‌اي در برخورد با كرونا، مكانيسم‌هاي دفاعي و دو خوشه جديد در پيك دوم باورها در خصوص آموزش الكترونيك و تجربه‌ي ابتلاي يكي از نزديكان بود. نتيجه گيري: يافته‌ها نشان داد نوجوانان در شرايط بروز يك بحران همه‌گير مصرانه به دنبال سبك زندگي پيشين خود بوده و راهبردهاي مقابله‌اي آنان به گونه‌اي است كه تلاش اندكي در جهت ايجاد سبك زندگي جديد و منطبق با شرايط بحران مي‌كنند. بنابراين لازم است اين مسئله در طراحي مداخلات روانشناختي و مشاوره اي براي نوجوانان در ايام پاندمي كرونا مورد توجه قرار گيرد.