نقش انعطاف پذيري روان شناختي و دشواري در تنظيم هيجان در پيش بيني ترس از كرونا (كوويد19) در ساكنان شهر كرمانشاه

مقدمه : شيوع جهاني كرونا و اجراي محدوديت‌ باعث ترس و اضطرابي زيادي در افراد جامعه شده است و اين به نوبه خود باعث ايجاد مشكلات روان شناختي مي شود. هدف پژوهش حاضر تعيين نقش انعطاف پذيري روان شناختي و دشواري در تنظيم هيجان در پيش بيني ترس از كرونا در بين ساكنان شهر كرمانشاه بود. روش : روش اين مطالعه، از نوع توصيفي همبستگي بود. جامعه پژوهش ساكنان شهر كرمانشاه در سال 1399 بودند كه از ميان آنان 317 نفر به صورت آنلاين از طريق شبكه هاي مجازي شركت كردند. جهت جمع آوري داده ها از مقياس اضطراب كرونا (CAS)، نسخه دوم پذيرش و عمل (AAQII)‌ و دشواري در تنظيم هيجان (DERS) استفاده شد. يافته ها : نتايج نشان داد كه ترس از كرونا با انعطاف پذيري روان شناختي رابطه منفي (0/401=r) و با دشواري در تنظيم هيجان رابطه مثبت (0/397=r) دارد. همچنين نتايج تحليل رگرسيون نشان داد انعطاف پذيري روان شناختي (اجتناب تجربه‌اي) و دشواري در تنظيم هيجان توانستند 18/6درصد از تغييرات ترس از كرونا را تبيين نمايند. نتيجه گيري : با توجه به ترس از كرونا در بين افراد، مي توان برنامه ها و مدخلاتي را به صورت آنلاين يا آفلاين از طريق كارگاه هاي آموزشي براي افزايش انعطاف پذيري روان شناختي، پذيرش افراد و بهبود راهبردهاي تنظيم هيجان اجرا كرد.