تدوين و بررسي اثربخشي بسته درمان گروهي مبتني بر تحليل رفتار متقابل و پذيرش و تعهد بر مؤلفه‌هاي خودشفقتي دختران با تجربه شكست عاطفي

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تدوين و تعيين اثربخشي بسته درمان گروهي مبتني بر تحليل رفتار متقابل و پذيرش و تعهد بر مؤلفه‏ هاي خودشفقتي دختران با تجربه شكست عاطفي انجام گرفت. روش: براي تدوين بسته آموزشي روش آميخته استفاده شد و طرح پژوهش جهت بررسي اثربخشي مداخله آموزشي نيمه آزمايشي بود. جامعه آماري پژوهش تمامي دانشجويان دچار شكست عاطفي دانشگاه آزاد اسلامي علوم و تحقيقات تهران در سال 1399 بودند. به شيوه نمونه گيري در دسترس 30 نفر انتخاب شدند و در دو گروه آزمايش (15 نفر) و كنترل (15 نفر) جايگزين و كاربندي تصادفي شدند و ملاك هاي ورود و خروج كنترل شد. گروه آزمايش 8 جلسه مداخله گروهي محقق ساخته را دريافت كردند ولي گروه كنترل در ليست انتظار ماند. پرسشنامه خودشفقتي نف در مراحل پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري اجرا شد و داده ها به روش تحليل كوواريانس مورد تجزيه ‌و تحليل قرار گرفتند.يافته ها: يافته‌ها تفاوت آماري معناداري را ميان دو گروه در پس آزمون و در پيگيري نشان داد ( p 0/01)  ميانگين مؤلفه هاي قضاوت خود، همانندسازي افراطي و انزوا در گروه آزمايش  نسبت به كنترل كاهش يافت، درحالي كه ميانگين مؤلفه هاي مهرباني به خود، ذهن آگاهي و اشتراكات انساني كاهش يافتند.نتيجه گيري: مي‌توان نتيجه گرفت كه بسته آموزشي درماني تدوين شده گروه درماني مبتني بر تحليل روابط متقابل و پذيرش و تعهد بر خودشفقتي اثربخش است و مي توان از اين مداخله براي افراد داراي شكست عاطفي بهره گرفت.