كليدواژه :
بيماران بومي , سرطان , حس‌تعلق , قلمرو بيمار , اتاق بستري , بيمارستان محلي
چكيده فارسي :
در درمان باليني اتاق‌هاي بستري بيماران مبتلا به سرطان، استانداردهاي كمّي فراهم مي‌شود اما به كيفيت اتاق‌هاي بستري به عنوان محيط كالبديِ مد نظر بيماران كه به افزايش اميدبخشي كمك مي‌كنند، كمتر توجه مي‌شود. در اين راستا هدف از پژوهش حاضر تبيين وجوه و حدود كيفيت اتاق بستري مطلوب از نگاه بيماران بوميِ مبتلا به سرطان است. روش تحقيق از نوع تحليل محتوا و بر مطالعات كتابخانه‌اي، مشاهدات ميداني، مصاحبه و بازخوردهاي 31 بيمار (78% اهل روستاها و شهرستانهاي كرمانشاه و 22% اهل شهر كرمانشاه) از پرسشنامه‌هاي تصويري تا اشباع نظري در دو بيمارستان كرمانشاه استوار است. يافته‌ها حاكي از آن است كه وجوه جسماني، رواني، معنوي، اخلاقي-حقوقي و اجتماعي-محلي در مطلوبيت اتاق‌هاي بستري مؤثرند و انتظار بيماران بومي بر وجه درون فرهنگي(محلي) با تأكيد بر حفظ قلمرو و ايجاد حس‌تعلق براي استقرار در اتاق‌ها متمركز است. در نزد جامعه آماري حدودي همچون "خودماني‌بودن"، "راحتي مشابه خانه"، "ارتباط بيشتر با طبيعت" و "تعريف قلمروها بر اساس عرف‌محلي" مطرح است. همچنين"اميدبخش بودن"،"مناسب براي حضور همراهان" و "تناسب با تعداد بيماران" از اهميت ويژه‌اي برخوردار هستند. با توجه به مطالعه انجام شده به نظر مي‌رسد هر چه بيماران مبتلا به سرطان به ويژگي‌هاي محلي-اجتماعي خود متصل تر باشند، بعد پنجم كه ناظر بر وجه محلي اتاق بستري آنان است در طراحي چنين فضاهايي نياز به تقويت بيشتري دارد. لذا براي مطلوبيت اتاق بستري در نزد بيماران بومي بايستي بر وجه محلي نيز بسيار توجه گردد. به بيان ديگر، در جوامع محلي تر، نقش مولفه پنجم پر رنگ تر مي‌شود در حاليكه در جوامع كمتر محلي، شايد اين مولفه بتواند در چهار وجه ديگر جذب شود. لذا لازم است اتاق‌هاي بستري بيماران بومي مبتلا به سرطان در بيمارستان‌هاي استانهاي كشور، با كيفيات سكونتي مردم بومي آنان نسبت داشته باشد تا آنها كمتر احساس غريبگي با محيط جديد كه مكمل درمان و احياگر مي‌تواند باشد داشته باشند و امكان اميدبخشي و يا كاهش استرس در آنان بهبود يابد. در اين راستا پيشنهاد بر آن است كه طراحان با رجوع به فرهنگ زمينه، در تنظيم قلمروها و تقويت حس‌تعلق، محلي‌تر بينديشند تا در تحقق نقش مكمل درمان باليني اتاق‌هاي بستري گام‌هاي مؤثرتري بردارند.
چكيده لاتين :
Introduction: During clinical treatment in hospital rooms for cancer patients, few standards for
recovery are provided. Attention to emotional qualities such as qualities of hospital rooms, which are not
unrelated to quantities, helps increase hope for these patients. However, unfortunately, less attention has
been paid to such aspects.
Methodology: The research is a qualitative content analysis based on library studies, field observations
and structured interviews with native patients until theoretical saturation. In this case study, image-based
questionnaires were asked from 31 patients (78% from villages and cities of Kermanshah and 22% from
Kermanshah) in two hospitals of Kermanshah. A theoretical framework based on five aspects of
physical, psychological, moral-legal, semantic, and social-local development of desired hospital room
for cancer patients.
Results: According to library studies, five aspects of physical, psychological, spiritual, moral-legal and
social-local are effective in hospital rooms. On the other hand, according to field studies, in addition to
medical facilities in hospital rooms, the expectation of native patients is focused on the intracultural
(local) aspect with emphasis on preserving patients' territory and creating a sense of belonging to be
placed in inpatient rooms. In terms of the clarity of these two concepts, in the statistical community,
such terms as " being familiar and not being a stranger ", "similar comfort at home", "more
communication with the outside, including nature," and "definition of patients' territories based on local
custom" as There are qualities. In addition, "being hopeful and uplifting", "suitable for the presence of
companions," and "fit the space with the number of patients" are of particular importance. According to
the study, the more cancer patients connect to their local-social characteristics, the fifth dimension,
which observes the local aspect of their hospital room, needs to be strengthened in designing such
spaces. Therefore, for the desirability of the hospital room for native patients, much attention should be
paid to the local aspect. In other words, in more local communities, the role of the fifth component
becomes more colorful. In contrast, this component may be absorbed in more minor local communities
in four other ways. Therefore, it is necessary for the hospital rooms of native cancer patients in the
hospitals of the country's provinces to be related to the residential qualities of their native people so that
they feel less alienated from the new environment that can complement treatment and resuscitation hope
to reduce stress.
Conclusion: In order to provide the quantitative and qualitative aspects of the desirable hospital room
for native cancer patients, there should be more focus on the fifth aspect, the social-cultural-local aspect.
It refers to the social sustainability of the patients, which designers should consider. It references the
cultural background. Thinking more locally in regulating domains and strengthening the connectedness
so that the patients can take the path of fulfilling the emotional and restorative role besides clinical
therapies to give more hope to cancer patients.
