ارزيابي ريسك‌هاي بيمارستاني جهت حفاظت شغلي كاركنان بهداشت و درمان در مقابل بيماري كوويد-19 با بهره‌گيري از روش FMEA و روش‌هاي تصميم‌گيري چند معياره (مطالعه موردي: بخش عفوني بيمارستان بوعلي زاهدان)‌

زمينه و هدف: ارزيابي ريسك از ضروريات محيط هاي پرخطر كاري مانند بيمارستان ها مي باشد. در طي همه گيري ها، حفظ سلامت كاركنان بهداشت و درمان به عنوان افراد موثر در كنترل شيوع بيماري مهم است. اين پژوهش با هدف حفاظت شغلي كاركنان در مقابل كوويد19 با روش FMEA در بخش عفوني بيمارستان بوعلي زاهدان صورت گرفت. مواد و روش‌ها: شناسايي خطاها در فرآيند هاي اولويت دار با تكنيك بارش افكار صورت پذيرفت. امتيازدهي خطاها با مؤلفه‌هاي S، O و D، محاسبه RPN و اولويت بندي خطاها با FMEA سنتي صورت پذيرفت. جهت بهبود FMEA سنتي، اولويت بندي خطاها با FMEA موزون و تكنيك هاي MCDM نيز صورت گرفت. پس از شناسايي ريسك هاي بحراني، شناسايي و دسته بندي علل خطا، ارائه راهكارهاي اصلاحي جهت مقابله با ريسك هاي بحراني صورت گرفت. نتايج: سه فرآيند پذيرش، ويزيت بيمار و نمونه‌گيري به ترتيب به عنوان فرآيندهاي اولويت دار جهت ارزيابي ريسك شناسايي شد. در مجموع 58 خطا در 6 دسته شناسايي شد و به بررسي اثرات آن ها پرداخته شد. تعداد 13 خطاي بحراني (RPN بالاي 100) معادل 22% و 42 علت ريشه اي خطا بر اساس بارش افكار و طبقه بندي آن ها با مدل آيندهوون و در نهايت 49 راهكار اصلاحي براي مقابله با ريسك ارائه شد. نتيجه‌گيري: شناسايي 58 حالت خطا، طبقه بندي علل خطا و ارائه راهكارهاي اصلاحي، حاكي از توانايي روش FMEA جهت ارزيابي ريسك بخش هاي حساسي مانند بيمارستان ها است. در نتيجه روش FMEA قادر به شناسايي خطاها و كاهش پيامدهاي آن ها بوده و مي تواند در بهبود كيفيت و كاهش ريسك استفاده شود. تكنيك هاي مديريت ريسك به همراه تعهد مديران و تجديد سياست هاي سازماني، مي تواند اثربخشي اين فعاليت ها را تضمين كند.