اندازه‌گيري ضريب راكتيويته توان با استفاده از معادله Inhour در رآكتور تحقيقاتي تهران

در اين مقاله از روش جديدي براي اندازه‌ گيري ضريب راكتيويته دمايي و توان استفاده شد. در اين روش ميزان تغييرات راكتيويته كل قلب رآكتور در اثر افزايش دما يا توان به‌ طور مستقيم و مستقل از ارزش و موقعيت ميله هاي كنترل محاسيه مي گردد. اين موضوع باعث كاهش خطا نسبت به روش اندازه گيري از طريق موقعيت ميله‌ هاي كنترل شد. استفاده از اين روش كاملا جديد بوده و گزارش يا مقاله‌ اي در اين زمينه گزارش نشده است. افزايش توان قلب باعث اعمال راكتيويته منفي در اثر فيدبك هاي دمايي مي شود و بالعكس خنك كردن قلب باعث اعمال راكتيويته مثبت مي‌ شود. در اين روش ابتدا رآكتور در حالت خنك كنندگي طبيعي در يك توان ثابت بحراني مي‌ شود، سپس بعد از مدتي كه تعادل گرمايي نسبي برقرار شد، با باز كردن شير پروانه اي رآكتور رژيم خنك كنندگي از حالت طبيعي به حالت اجباري تغيير داده مي‌ شود. بديهي است با برقراري جريان خنك كنندگي در زمان كوتاه تمام گرماي توليد شده در قلب در اثر گردش طبيعي به يك باره از بين رفته و يك راكتيويته مثبت معادل با توان رآكتور تزريق مي شود. تزريق اين مقدار راكتيويته باعث افزايش توان رآكتور مي شود. با اندازه گيري زمان دو برابر شدن توان، مقدار راكتيويته تزريقي با استفاده از معادله inhour به‌ دست مي آيد. متوسط ضريب راكتيويته توان در محدوده آزمايش‌هاي انجام شده در حدود pcm/KW 02/1 اندازه‌ گيري شد كه مقدار آن هم با نتايج مطالعات قبلي و هم نتايج شبيه سازي‌ ها سازگار است.