تغييرات سطوح سرمي رتينول متصل به پروتئين 4، گلوكز و انسولين در سازگاري با مصرف مكمل گزنه و تمرينات تركيبي در مردان داراي اضاف هوزن مبتلا به ديابت نوع 2

زمينه و هدف ديابت مليتوس افزايش وزن و درصد چربي رابطه مستقيمي با مبتلا شدن به ديابت دارد و به دنبال افزايش وزن تغييراتيدر هورمو نهاي مشتق از بافت آديپوسيت يا آديپوسايتوكاين ها شامل لپتين، آديپونكتين، رزيستين و رتينول متصل به پروتئين 4 ايجادم يشود كه منجر به تغييرات قابل توجهي در گلوكز خون ، مقاومت به انسولين و اختلال در انتقال GLUT4 م يشود.روش بررسي در اين پژوهش نيم هتجربي چهل مرد مبتلا به ديابت نوع 2 بر اساس پرس شنامه تغذي هاي، قابلي تهاي ورزشي، شاخص تودهبدني، صحت و سلامت بدني از بين داوطلبان انتخاب و به صورت تصادفي به چهار گروه تمرين، گزنه، تمرين+گزنه و كنترل تقسيم شدند.برنامه تمريني مقاومتي به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و با شدت 60 تا 70 درصد يك تكرار بيشينه و تمرين هوازي با شدت60 تا 80 درصد حداكثر ضربان قلب انجام گرفت. دُز مصرفي گزنه 100 ميل يگرم در روز بود. خو نگيري قبل و 48 ساعت پس از آخرينجلسه تمرين، به صورت ناشتا انجام شد. تجزيه و تحليل داد هها با استفاده از آزمون تي زوجي و تحليل واريانس انجام شد.يافت هها سطوح انسولين و گلوكز ناشتا بين گروها تفاوت معن يدار داشت )به ترتيب: 001 / P=0 و 001 / P=0 (. در سطوح رتينول متصل بهپروتئين 4 بين هيچك‌دام از گروها تفاوت معن يداري وجود نداشت ) 096 / .)P=0نتيج هگيري نتايج نشان داد هر دو مداخله تمرين و گزنه سطح انسولين و گلوكز ناشتا را كاهش م يدهند، اما براي كاهش سطح رتينولمتصل به پروتئين 4، نياز به مداخلات ورزش و گزنه است