بررسي تأثير اجراي طرح ترخيص بر كيفيت زندگي مادران كودكان مبتلا به بيماري مادرزادي قلب تحت عمل جراحي

زمينه و هدف: مراقبت از كودكان مبتلا به بيماري مادرزادي قلب براي والدين بسيار چالش برانگيز است و مادران اين كودكان كيفيت زندگي پاييني دارند. اين مطالعه با هدف تعيين تأثير اجراي طرح ترخيص بر كيفيت زندگي مادران كودكان مبتلا به بيماري مادرزادي قلب تحت عمل جراحي انجام گرفته است. روش بررسي: در اين مطالعه نيمه تجربي 72 مادر كودك مبتلا به بيماري مادرزادي قلب مراجعه‌كننده به مركز قلب و عروق شهيد رجايي تهران در سال 1398 به روش نمونه‌گيري مستمر و تخصيص غيرتصادفي در گروه مداخله و كنترل (36 نفر در هر گروه) وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه جمعيت‌شناختي و كيفيت زندگي SF36 بود كه قبل و 2 ماه بعد از مداخله تكميل شد. مداخله طي 6 جلسه سي دقيقه‌اي آموزش در زمان پذيرش، حين بستري و ترخيص در بخش اجرا شد و پيگيري تا 2 ماه بعد از ترخيص ادامه يافت. داده‌ها در نرم‌افزار SPSS نسخه 20 و آزمون‌هاي آماري كاي‌دو، تي‌مستقل و آزمون دقيق فيشر تحليل شد. يافته‌ها: ميانگين نمره كيفيت زندگي قبل از مداخله در گروه آزمون 35/19 ±93/58 و كنترل 78/16 ±93/64 بود كه تفاوت معنادار بين گروه‌ها وجود نداشت (165/0=p). دو ماه پس از مداخله ميانگين كيفيت زندگي در گروه آزمون 81/17 ±44/73 و كنترل 49/16 ±67/73 بود كه بين گروه‌ها تفاوت معنادار آماري وجود نداشت (956/0=p). نتيجه‌گيري: اجراي طرح ترخيص طراحي شده سبب بهبود كيفيت زندگي مادران نشد. پيشنهاد مي‌شود در اجراي طرح ترخيص علاوه بر آموزش مراقبت صحيح از كودك مبتلا، حمايت رواني از مادران نيز به عمل آيد. ثبت كارآزمايي باليني: IRCT20180501039489N3