عنوان مقاله :
تحليل نگاه عرفاني به درد و رنج در گزيدۀ متون عرفاني قرنهاي پنجم، ششم و هفتم
عنوان به زبان ديگر :
The Analysis of Mystical Look at Pain and Suffering in Selected Mystical Texts of Fifth, Sixth and seventh Centuries
پديد آورندگان :
اميري خراساني، احمد دانشگاه شهيد باهنر كرمان - دانشكده ادبيات و علوم انساني - گروه زبان و ادبيات فارسي، كرمان، ايران , نيك پناه، فاطمه دانشگاه شهيد باهنر كرمان - دانشكده ادبيات و علوم انساني - گروه زبان و ادبيات فارسي، كرمان، ايران
كليدواژه :
درد , رنج , متون عرفاني , ادبيات فارسي
چكيده فارسي :
در مجموعۀ عرفان و ادبيات، «درد و رنج» يكي از احساسات و هيجانات مهم در ساحت نفساني انسان است. به لحاظ حيات كلي بشري نيز درد و رنج از وجوه تأثيربرانگيزي به شمار ميآيد. اين مقولۀ خاص يكي از هفت مفهوم و مسائل اصلي انسان در طول تاريخ به صور گوناگون بوده است و با تمام مفاهيم دروني و ارتباط آن با مفاهيم مشابه، يكي از دغدغههاي جدي انسان در هر زمان و مكاني بوده، هست و خواهد بود. اين پژوهش با روش توصيفي-تحليلي به بررسي درد و رنج از منظر ادبيات و عرفان در گزيدۀ متون قرنهاي 5 و 6 و 7 ميپردازد و هدف از آن آگاهي يافتن از نوع نگاه عارفان به اين مقولۀ بنيادين بشر است. نتيجه اينكه منظور از درد و رنج، درد جسماني و مادي نيست؛ بلكه دردي روحاني است و اين درد در انسان انديشهورز، از پايههاي رسيدن به كمال است و تجربۀ نوع انسان در طول عمر خود گواه آن است كه زندگي بشر هميشه و در همه جا توأم با درد و رنج بوده است، اما درد روحاني انسان را ميسازد و باعث كمال روح و معرفت او ميشود، درك اين درد نه تنها رنجآور نيست، بلكه لذتبخش و بالنده نيز هست. درد و رنج در آغاز باعث شوق حركت در انسان ميشود و سپس انسان را به آگاهي ميرساند و در نهايت كمال روحي را در او ايجاد ميكند.
چكيده لاتين :
Among mysticism and literature, suffering is one of the most important feelings and emotions in the human psychic realm. In general, suffering is one of the most influential aspects of human being. This particular category has been one of the seven main concepts and issues of man throughout history in various forms and with all the internal concepts and its connection with similar concepts, it has been and will be one of the serious concerns of human beings at any time and place. Therefore, this descriptive-analytical study has examined pain and suffering from the perspective of literature and mysticism and its types in the 5th, 6th and 7th centuries, and its purpose is to find out the type of mystics view of this fundamental category of human beings. The conclusion is that suffering does not mean physical and material pain, but spiritual pain, and this pain is one of the foundations of perfection in the thinking human being, and the experience of the human race and every human being during his lifetime proves that human life it has always and everywhere been accompanied by pain and suffering but the spiritual pain makes man and causes the perfection of his soul and knowledge that this is a mystical and spiritual pain is not only painful but also enjoyable. Suffering first causes the desire to move in man and then informs man and finally creates spiritual perfection in him, which is the evolution of suffering.
عنوان نشريه :
مطالعات زبان و ادبيات غنايي