الگوريتم شناسايي مانور پروازي بالگرد مبتني بر فيلتر كالمن توسعه‌يافته تطبيقي

تفكيك شرايط پروازي جهت محاسبه زمان سپري شده در هر يك از آنها، براي پايش ميزان بهره‌برداري بالگرد ضروري است. خلبانان در حين عمليات، رژيم‌هاي پروازي مختلفي را اجرا مي‌كنند كه هر يك را با تركيبي از پارامترها تشخيص مي‌دهند. از اين رو، رژيم‌هاي پروازي بالگرد را مي‌توان به صورت برداشت كيفي و توصيفي خلبانان از حالت پروازي، تعريف كرد. با اين وجود، رابطه بين پارامترهاي پروازي و مانورها يك تابع بسيار پيچيده بوده و مدل رياضي دقيقي براي شناسايي رژيم پروازي در دسترس نيست. در اين پژوهش تلاش شده است با بهره‌گيري از بيان توصيفي خلبانان، ابزاري جهت شناسايي رژيم‌هاي پروازي بالگرد فراهم گردد. بدين منظور، با ايجاد يك ماتريس اتصال مبتني بر توصيف مانور، داده‌هاي اندازه‌گيري شده در حالت ‌پروازي فيلتر شده و به كمك الگوريتم شناسايي، رژيم‌هاي پروازي بالگرد شناسايي مي‌گردند. الگوريتم شناسايي رژيم پروازي مبتني بر روش داده‌كاوي، بر اساس فيلتر كالمن توسعه‌يافته تطبيقي (AEKF) ارائه شده است. استفاده از الگوريتم AEKF منجر به عدم نياز به بانك داده مفصل، كاهش حساسيت به مقادير اوليه و تغييرات و همچنين افزايش دقت تخمين با گذشت زمان، بر خلاف روش‌هاي موجود شناسايي برخط مانورهاي بالگرد شده است. توانايي الگوريتم پيشنهادي، با داده‌هاي شبيه‌سازي پروازي حاصل از يك مدل ديناميكي بالگرد صحه‌گذاري شده، ارزيابي شده است.