تحليل رمزشناختي داستان «روغن ‌بنّات‌النّعش» در كتاب ‌‌كشف‌الأسرار و مكاشفات‌الأنوار روزبهان بقلي شيرازي

اين مقاله به بررسي رمزشناختي يكي از داستان‌هاي كتاب ‌‌كشف‌الأسرار و مكاشفات‌الأنوار روزبهان براساس نمادهاي اديان ايران باستان اختصاص دارد. در اين بررسي رمزهاي داستان با توجه به روايات متن‌هاي مقدسي؛ چون اوستا، بندهشن، دينكرد و ... باز تعريف شده است. به نظرمي‌رسد روزبهان در توصيف چنين داستان‌هايي به صورت ناخودآگاه، تحت تاثير نمادهايي از اساطير و اديان ايران باستان قرارداشته است. باتوجه به شيوه‌ صريح و مكرر استفاده از اين نمادها مي‌توان گفت كه به احتمال زياد آشنايي روزبهان با متون پهلوي (فارسي ميانه) زمينه‌ لازم را براي استفاده وي از چنين نمادهايي ايجادكرده است. نتايج حاصل از مقاله‌ حاضر نشان مي‌دهد كه در داستان مورد بررسي نويسنده به آيين ‌‌تشرّف و نوزايي قهرمان، آن هم پس از گذر از هفت‌ مرحله‌ كمال نظر داشته است و البته اين مفاهيم را با استفاده از اصطلاحات عرفاني ايراني ـ اسلامي تبيين كرده است.