گفتمان بصري پست مدرنيستي در آراي ليواتار با نگاهي به آثار دوشان

Postmodernist Visual Discourse on Lyotard's Views on Dushan's Works

جريان انديشه پست‌مدرنيستي در اواسط قرن بيستم جوانه زده و تا به امروز رشد كرده و تكامل يافته است. ژان فرانسوا ليوتار (98-1925) فيلسوف فرانسوي نوعي حساسيت بصري پست‌مدرنيستي را در برابر حساسيت گفتاري مدرنيستي مي‌نشاند. او داراي انديشه‌هاي انتقادي است و شيوه‌هاي نويني را براي نقادي وضعيت فكري و فرهنگي معاصر در حوزه‌هاي مختلف سياسي، اجتماعي و هنري ارائه مي‌دهد. ملاك‌هاي كلي حقيقت و كذب، به شدت در چهارچوب نظري انديشه ليوتار مسئله‌دار هستند و نمي‌تواند آن‌ها را مسلم و يقيني بپذيرد، اما در فقدان چنين قواعدي به دنبال انديشه و عملي مسئولانه است. اين فيلسوف پست مدرن، با نگاهي به آثار دوشان به بزرگداشت ديدن و چشم و حساسيت بصري در وضعيت پست مدرن مي‌پردازد. لذا در اين مقاله كه به شيوه توصيفي تحليلي و با مطالعه منابع كتابخانه‌اي صورت گرفته است، در وهله نخست به مرور چيستي گفتمان زباني مدرنيستي در تفكرات ليوتار پرداخته خواهد شد و در مرحله بعد حساسيت بصري پست مدرنيستي در تفكرات وي مورد كنكاش قرار مي‌گيرد و از اين رهگذر ضمن بررسي آثار دوشان به ارائه قرائت جديدي كه ليوتار از امر والا مطرح مي‌كند، خواهيم پرداخت كه منجر به تعريف جديدي از امروالا خواهد شد و مي‌توان آن‌ را والاي پست‌مدرنيستي ليوتاري نام نهاد.

The French scholar Jan-Francoisa Lyotard (1925-98) deconstructs from categories such as speech and language and places the image and play against it. He places a postmodernist visual sensibility against the modernist speech sensitivity. He comes up with figural logic. Lyotard has the critical thinking and offers new ways to critique contemporary intellectual and cultural status in various political, social, and artistic fields. These new practices are facing with many challenges, but at the same time are the motivating and inspiring. The general criteria of truth and falsehood, right and wrong, good and evil are highly problematic within the theoretical framework of Lyotard's thinking and cannot be taken for granted. But in the absence of such rules, it seeks responsible thought and action. Lyotard presents a complex picture of art and culture. An image in which realism, modernism, postmodernism coexist together in all periods of art work. So, contrary to the postmodern situation, in which the postmodern phenomenon of the late twentieth century is considered in response to the question: what is postmodern? The postmodern issue is related to a matter of aesthetics style rather than historical period.