رابطه‌ي پريشاني روانشناختي و علائم جسماني سوء هاضمه عملكردي با نقش ميانجي‌گري تصاوير ذهني مرتبط با درد، حساسيت احشايي، فاجعه‌آفريني درد و خودكار‌آمدي درد

مقدمه: سوء هاضمه عملكردي جزء گروهي از اختلالات گوارشي است كه علائم رواني در بروز آن نقش قابل توجهي دارد. هدف: پژوهش حاضر با هدف تعيين رابطه‌ي پريشاني روانشناختي و علائم جسماني سوء هاضمه عملكردي با نقش ميانجي‌گري تصاوير ذهني مرتبط با درد، حساسيت احشايي، فاجعه‌آفريني درد و خودكارآمدي درد انجام شد. روش: پژوهش حاضر به روش توصيفي مقطعي انجام شد. جامعه آماري شامل تمامي افراد مبتلا به سوء هاضمه عملكردي مراجعه‌كننده به كلينيك‌هاي گوارشي شهر اصفهان در سال ۱۴۰۰۱۳۹۹ بود كه ۳۶۳ نفر از بين آن‌ها با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل مقياس افسردگي، اضطراب و استرس، شاخص سوء هاضمه نپين، پرسشنامه تصاوير ذهني درد مزمن، شاخص حساسيت احشايي، مقياس فاجعه‌آفريني درد و پرسشنامه خودكارآمدي درد مزمن بود. از نرم‌ افزارهاي SmartPLS، SPSS نسخه ۲۳، شاخص‌هاي توصيفي و معادلات ساختاري براي تحليل داده‌ها استفاده شد. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد مسير مستقيم پريشاني روانشناختي (۰/۳۲۹)، تصاوير ذهني مرتبط با درد (۰/۳۹۶) و فاجعه‌آفريني درد (۰/۲۳۴) به علائم جسماني معني‌دار بود. همچنين مسير غيرمستقيم پريشاني روانشناختي به علائم جسماني با ميانجي‌گري تصاوير ذهني مرتبط با درد (۰/۰۵۲)، فاجعه‌آفريني درد (۰/۲۳۱)، خودكارآمدي درد بر تصاوير ذهني مرتبط با درد (۰/۰۵۸) و حساسيت احشايي بر تصاوير ذهني مرتبط با درد (۰/۲۴۶) معني‌دار بود. نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد تصاوير ذهني مرتبط با درد، حساسيت احشايي، فاجعه‌آفريني درد و خودكارآمدي درد نقش واسطه‌اي ميان پريشاني روانشناختي و علائم جسماني سوء هاضمه عملكردي دارد. پيشنهاد مي‌شود اين عوامل در برنامه‌هاي درماني بيماران گنجانده شود تا به تبع آن از عود مجدد بيماري، تشديد علائم و بار بيماري كاسته شود.