نامه به سردبير استيگما در جريان همه‌‌گيري كوويد-19: مهم اما مغفول

بيماري كوويد-۱۹ در سال ۲۰۲۰ به عنوان يك پاندمي اعلام گرديد و به اصلي‌ترين اولويت حكومت‌ها و سيستم‌هاي بهداشتي و درماني در جهان مبدل شد. اين بيماري داراي پيامدهاي شديد از نظر بيماري‌زايي و مرگ و مير، اثرات اقتصادي چشمگير و تغييرات اجتماعي و فرهنگي گسترده است. اين پيامدها موجب شده كه بيشتر تلاش‌ها در زمينه مطالعه بيماري، درمان آن و همچنين پاسخگويي به پيامدهاي اقتصادي ناشي از همه‌گيري صورت گيرد. بااين حال پيامدهاي رواني ناشي از بيماري از جمله استيگماي كوويد-۱۹ مغفول مانده است. اين در حالي است كه استيگما مرتبط با بيماري كوويد-۱۹ گروه‌هاي مختلف از جمله بيماران، بهبود يافته‌گان، كاركنان بهداشت و درمان و ساير گروه‌هاي در معرض خطر را تهديد مي‌كند. امكان انتقال انسان به انسان، شكاف دانشي در مورد بيماري، ترس ناشي از ابهام و ناآگاهي و تغيير مداوم قوانين و توصيه‌هاي مربوطه، سبب استيگماي مرتبط با كوويد-۱۹ مي‌شود. استيگما پيامدهاي منفي متعدد نظير پنهان‌كاري در زمينه بيماري، تأخير در اقدام به دريافت خدمات سلامت، امتناع از بروز رفتارهاي پيشگيرانه، رنج ناشي از تنش‌هاي رواني و پيامدهاي اجتماعي و اقتصادي مرتبط را به دنبال دارد؛ لذا بايد تمهيدات لازم در اين زمينه انديشيده شود و بخصوص از طريق اقداماتي در راستاي آگاهي‌بخشي و تضمين دسترسي به اطلاعات موثق، از شيوع استيگما پيشگيري شود.