ارزيابي و پهنه بندي شاخص نسبت تأمين تقاضاي آب كشاورزي(AGWS) با استفاده از مدل SWAT (مطالعه موردي: حوضه آبريز گنبر چاي)

نسبت تبخيرتعرق واقعي به تبخيرتعرق پتانسيل در يك منطقه كشاورزي، طي دوره رشد محصولات، نسبت تامين تقاضاي آب كشاورزي ناميده مي شود (AGWS). تعيين اين نسبت در يك منطقه در برنامه ريزي و مديريت مناسب آن بسيار حائز اهميت است. در اين راستا در تحقيق حاضر به تعيين اين شاخص و پهنه بندي آن در مناطق كشاورزي حوضه آبريز گنبرچاي پرداخته شد. براي اين منظور مدل جامع هيدرولوژيكيگياهي SWAT براي حوضه تنظيم، واسنجي و صحت سنجي شد. در ادامه مقادير رواناب و تبخيرتعرق واقعي براي زيرحوضه هاي حوضه مورد مطالعه طي دوره 13941365 شبيه سازي گرديد. نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه حجم تبخيرتعرق پتانسيل (محاسبه شده به روش فائو پنمن مانتيث) در كل اراضي تحت كشت آبي حوضه در طول دوره رشد محصولات در سال 1394 به ميزان MCM 25.41 مي باشد. علاوه بر اين، شبيه سازي ها نشان داد كه مقدار تبخيرتعرق واقعي از كل اراضي كشاورزي آبي حوضه گنبرچاي در طول فصل رشد محصولات در سال 1394 به ميزان MCM 19.1 است. بر اساس نتايج تحقيق حاضر، مقدار شاخص نسبت تامين آب كشاورزي  در حوضه گنبرچاي در سال 1394 بين 0.63 و 0.79 متغير است. به طوري كه مقدار اين شاخص در زير حوضه‍هاي شمالي و غربي حوضه از زيرحوضه هاي شرقي آن بيشتر است. براساس نتايج حاصل، در حوضه گنبرچاي ميزان تامين آب در بخش كشاورزي در مقايسه با ميزان تقاضاها به ويژه در زيرحوضه هاي شرقي به مراتب كمتر است كه بايستي با مديريت صحيح در تقاضا و مصرف آب كشاورزي اين كمبود برطرف گردد.