اثر مواد نفتي بر مقاومت خاك‌هاي آهكي

لزوجت و ثابت دي الكتريك متفاوت در آلاينده هاي نفتي سبب برهمكنش هاي فيزيكي-شيميايي در سيستم الكتروليت سيال منفذي و به دنبال آن ايجاد تغييراتي در ويژگي هاي فيزيكي و مكانيكي خاك مي شود. ﻣﻘﺎوﻣﺖﺑﺮﺷﻲﺧﺎكﺳﻄﺤﻲﻳﻜﻲ از ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ وﻳﮋﮔﻲﻫﺎي مكانيكي ﻣﺆﺛﺮ در ﺗﺨﻤﻴﻦ و اﻧﺪازهﮔﻴﺮيﻓﺮﺳﺎﻳﺶ خاك به عنوان يك مشكل جهاني است. مقاومت فروروي (نفوذي) نيز يكي ديگر از ويژگي هاي مكانيكي مهم خاك است كه عمليات خاك ورزي، رشد گياه و فعاليت هاي زيستي خاك را تحت تاثير قرار داده و ﻧﻘﺶﻣﻬﻤﯽ در جوانه زني ﺑﺬر، رﺷﺪ و ﺗﻮﺳﻌﻪ رﯾﺸﻪﮔﯿﺎه و ﺗﻮﻟﯿﺪﻣﺤﺼﻮل دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسي اثر كاربرد مقادير صفر، 1.5، 3 و 4.5 درصد سه نوع فراورده ي نفتي شامل نفت خام، نفت سفيد و گازوئيل بر مقاومت برشي و نفوذي سه خاك آهكي با بافت لوم رسي، ماسه لومي و لوم ماسه اي انجام شد. نتايج نشان داد كه ميانگين مقاومت برشي در خاك هاي ماسه لومي و لوم ماسه اي در مقايسه با خاك لوم رسي به طور معني داري و به ترتيب به ميزان حدود 100 و 35 درصد و مقاومت نفوذي در خاك ماسه لومي در مقايسه با خاك هاي لوم رسي و لوم ماسه اي به طور معني داري و به ترتيب به ميزان حدود 83 و 88 درصد كمتر بود. ميانگين مقاومت برشي در خاك هاي تركيب شده با نفت سفيد و گازوئيل نيز در مقايسه با خاك هاي تركيب شده با نفت خام به طور معني داري و به ترتيب به ميزان حدود 17 و 15 درصد و مقاومت نفوذي نيز به ترتيب به ميزان حدود 61 و 53 درصد بيشتر بود. به طور كلي كاربرد مقادير 1.5، 3 و 4.5 درصد مواد نفتي مورد نظر سبب افزايش معني دار مقاومت برشي خاك به ترتيب به ميزان حدود 58، 47 و 14 درصد و همچنين سبب افزايش معني دار مقاومت نفوذي خاك به ميزان حدود 2 برابر در همه ي موارد و در مقايسه با نمونه هاي شاهد شد.