بررسي تغييرات عملكرد و طول مراحل فنولوژي گندم ديم تحت سناريوي RCP با استفاده از دو مدل DSSAT و AquaCrop در غرب ايران

تاثير تغيير اقليم به عنوان مهمترين عامل موثر بر كشاورزي و به خصوص كشت ديم، مديريت اين منابع را در آينده با چالش همراه ساخته است. اين مطالعه تلاش دارد تاثير تغيير اقليم را بر مقدار عملكرد و طول مراحل فنولوژي گندم ديم در غرب ايران مورد بررسي قرار دهد. به اين منظور از دو مدل ريزمقياس نمايي SDSM و LarsWG براي شبيه سازي اقليم در دوره 30 ساله آتي استفاده شد. براي مدلسازي عملكرد و مراحل فنولوژي نيز از دو مدل AquaCrop و DSSAT در دوره پايه و دوره آتي با لحاظ نمودن سه سناريوي اقليمي RCP 2.6، 4.5 و 8.5 استفاده شد. نتايج نشان داد كارايي مدل AquaCrop در مقايسه با DSSAT جهت پيش بيني عملكرد بهتر بوده و خطاي كمتري دارد؛ به طوري كه مقدار ضريب تبيين داده هاي مشاهداتي و شبيه سازي شده در دوره پايه با مدل AquaCrop در ايستگاه هاي كرمانشاه، سنندج و ايلام به ترتيب 0.86، 0.64 و 0.89 و ضريب RMSE  به ترتيب 198.6، 274.6 و 192.0 كيلوگرم در هكتار است. در صورتي كه در مدل DSSAT مقدار ضريب تبيين به ترتيب 0.90، 0.11 و 0.82 و ضريب RMSE نيز به ترتيب 211.9، 288.1 و 238 كيلوگرم در هكتار است. نتايج كلي نشان مي دهد در مدل ريزمقياس نمايي LarsWG با مدل زراعي AquaCrop و DSSAT كمترين عملكرد براي ايستگاه هاي كرمانشاه، سنندج و ايلام به ترتيب در سناريوي 8.5، 4.5 و 8.5 و بيشترين عملكرد در سناريوي 2.6، 2.6 و 4.5 به دست مي آيد كه نشان دهنده كاهش عملكرد در سناريوي افزايش دما و افزايش دي اكسيدكربن است. اين در حالي است كه در مدل ريزمقياس نمايي SDSM بيشترين عملكرد گندم ديم عمدتاً در سناريوهاي 4.5 و 8.5 بوده و كمترين عملكرد در سناريوي 2.6 خواهد بود كه با نتايج مدل LarsWG متفاوت است. با توجه به اين نتايج مي توان بيان كرد نوع مدل ريزمقياس نمايي و مدل زراعي مي تواند در نتايج به دست آمده موثر باشد.