اثر شدت تخريب پوشش گياهي چوبي بر شاخص‌هاي سلامت خاك سطحي منطقه خانيكان نوشهر

پژوهش حاضر با هدف بررسي اثر شدت هاي مختلف تخريب (كم، متوسط و زياد) رويشگاه بر ويژگي هاي زيستي خاك، به عنوان شاخص هاي اصلي سلامت خاك، در جنگل خانيكان نوشهر انجام شد. بدين منظور از هر يك از شدت هاي مختلف تخريب، 12 نمونه خاك سطحي (عمق 10-0 سانتي متري) به آزمايشگاه انتقال داده شد. همچنين، به منظور سنجش لايه بندي ماده آلي، نمونه هاي خاك علاوه بر عمق 10-0 سانتي متري از عمق 20-10 سانتي متري هم گرفته شد. به منظور بررسي وجود و يا عدم وجود تفاوت آماري معني دار مشخصه هاي مورد مطالعه در شدت هاي مختلف تخريب رويشگاه از آزمون تجزيه واريانس يكطرفه در قالب طرح كاملاً تصادفي و براي بررسي روابط چندگانه از تجزيه به مؤلفه‌هاي اصلي استفاده شد. مطابق با نتايج، بيشترين زي توده هاي درشت ريشه و ريزريشه، تعداد و زي توده هاي كرم هاي خاكي اپي ژئيك ها و آنسئيك ها، تعداد و زي توده كل كرم هاي خاكي، جمعيت كنه ها، پادمان ها، نماتدها، پروتوزوئرها، باكتري ها و قارچ ها، زيتوده هاي ميكروبي نيتروژن و فسفر و فعاليت آنزيم هاي (اوره آز، اسيد فسفاتاز، آريل سولفاتاز و اينورتاز) خاك در رويشگاه هايي با شدت تخريب كم مشاهده شد. تعداد و زي توده اندوژئيك ها تفاوت آماري معني داري را در بوم سامانه هاي مورد مطالعه نشان نداده اند، در حالي كه رويشگاه هايي با شدت هاي تخريب كم و متوسط داراي بيشترين مقادير تنفس پايه، تنفس برانگيخته و زيتوده ميكروبي كربن خاك بوده اند. نتايج تجزيه به مؤلفه‌هاي اصلي حاكي از آنست كه شاخص هاي حاصل خيزي (نسبت كربن به نيتروژن و فسفر قابل جذب، كلسيم و منيزيم قابل جذب، پتاسيم قابل جذب) و محتوي رس خاك به ترتيب بيشترين تاٌثير را بر شاخص هاي زيستي خاك داشته اند كه تحت تاٌثير مديريت رويشگاه مي باشند.