شاخصه‌هاي تربيتي اخلاقي مؤثر در قصه‌ گويي ديجيتال كودكان

زماني كه فناوري با خلاقيت بشري پيوند مي‌خورد مرز آن حتي به عالم خيال نيز راه پيدا مي‌كند. مصاديق بارز قصه گويي نوين استفاده از فناوري‌هايي چون قصه گويي ديجيتال، صوتي، اينترنتي، تلويزيون و تلفن است كه در كنار قصه گويي سنتي و چهره به چهره شكل گرفته است. قصه‌گويي ديجيتال از پديده‌هاي جديد در عالم فناوري و قصه‌گويي است. هدف از پژوهش حاضر تعيين شاخص هاي توليد قصه‌هاي ديجيتال توسط كودكان مي‌باشد. تعيين شاخص هاي توليد قصه‌هاي ديجيتال توسط كودكان از طريق نظرسنجي از خبرگان آگاه به موضوع با استفاده از تكنيك دلفي، مورد شناسايي قرار گرفت. جامعه آماري پژوهش شامل خبرگان است كه با استفاده از روش گزينشي، هدفمند و قضاوتي از نظرات 30 نفر از آنها استفاده شد. پژوهش حاضر از نوع پژوهش‌هاي كاربردي است كه به روش هاي كتابخانه‌اي و كيفي با رويكرد دلفي انجام شد. روش گردآوري اطلاعات در اين پژوهش، تركيبي از مطالعات كتابخانه‌اي و ميداني است. به منظور سنجش توافق بين نظرات خبرگان از ضريب همبستگي كندال استفاده شده است. يافته‌هاي پژوهش توافق شديد بين نظرات خبرگان در دور اول و دوم را نشان مي دهد. انتخاب موضوع قصه، نوشتن يا پيدا كردن قصه، تهيه فيلم و عكس، تهيه و ضبط صدا، ويرايش و ايجاد هماهنگي بين صدا و تصوير، مشاهده و بازنگري قصه ديجيتال، ارائه قصه ديجيتال، بازخور و بازبيني به عنوان مراحل توليد قصه‌هاي ديجيتال توسط كودكان شناسايي شدند.