عنوان مقاله :
اثر دورههاي مختلف تمريني بر شاخص بتا آميلوييد42 در هيپوكمپ رتهاي نر ديابتيشده با استرپتوزتوسين
عنوان به زبان ديگر :
The effect of different training periods on beta-amyloid 42 index in hippocampus of streptozotocin-induced diabetic male rats
پديد آورندگان :
حياتي، مهين دانشگاه آزاد اسلامي واحد ايلام - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي , زرگوشي، جعفر دانشگاه آزاد اسلامي واحد ايلام - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي , دبيري فر، غلامرضا دانشگاه آزاد اسلامي واحد ايلام - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي , يوسفي، محمدرضا دانشگاه آزاد اسلامي واحد ايلام - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي , اميدي، مهناز دانشگاه آزاد اسلامي واحد ايلام - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي
كليدواژه :
بتا آميلوييد 42 , تمرين هوازي تداومي , ديابت مليتوس , هيپوكمپ
چكيده فارسي :
هدف از تحقيق حاضر بررسي اثر دورههاي مختلف تمريني بر شاخص آپوپتوز پپتوزدرهيپوكمپ رتهاي نر ديابتيشده با استرپتوزتوسين بود. بدينمنظور 84 سر رت نر نژاد ويستار با محدودة وزني 28±281 گرم، بهطور تصادفي در 4 گروه 21 تايي قرار داده شدند. آزمودنيها در گروههاي شاهد، تمرين، ديابت، ديابت و تمرين تقسيم شدند. از آزمون تحليل واريانس دوراهه براي بررسي تفاوت بتا آميلوييد 42 استفاده شد.
نتايج تحليل واريانس دوراهه نشان داد كه تفاوت معناداري در بتا آميلوييد 42 در مراحل مختلف (4، 8 و12 هفته تمرين) وجود دارد (0/001 =P). مقايسههاي چندگانة بونفروني، مشخص كرد كه ميزان بتا آميلوييد 42 در همة مراحل تمرين ( 4 هفته (0/37 =P)، 8 هفته (0/001 =P) و 12 هفته (0/001 =P)) با همديگر تفاوت معنادار داشته است. بهطور كلي ميتوان نتيجه گرفت كه در هر 3 زمان مختلف (4، 8 و 12 هفته) ميزان بتا آميلوييد 42 در گروه كنترل و ديابت بهترتيب بيشتر از گروههاي تمرين، ديابت و تمرين است و هرچه از ابتلا به ديابت، زمان بيشتري بگذرد (از 4 هفته به 8 و سپس 12 هفته)، ميزان بتا آميلوييد 42 بيشتر ميشود و انجام تمرين هوازي تداومي سبب كاهش ميزان اين متغير ميشود.
چكيده لاتين :
The aim of the present study was to investigate the effect of different training periods on beta-amyloid 42 index in the hippocampus of streptozotocin-induced diabetic male rats. For this purpose, 84 male Wistar rats weighing 281± 28 g were randomly divided into 4 groups of 21. Subjects were divided into control, exercise, diabetes, diabetes and exercise groups. Simple variance analysis and repeated measures analysis of variance were used to investigate the changes of beta-amyloid 42. The results of analysis of variance in repeated measures showed that there was a significant difference in beta-amyloid 42 at different stages (8, 4 and 12 weeks of training) (P = 0.001). Multiple Bonferroni comparisons revealed that the levels of beta-amyloid 42 were significantly different during all stages of exercise (4 weeks (P = 0.37), 8 weeks (P = 0.001) and 12 weeks (P = 0.001)).In general, it can be concluded that in all 3 different times (4, 8 and 12 weeks) the amount of beta-amyloid 42 in the control and diabetes groups was higher than the exercise, diabetes and exercise groups, respectively. In diabetes, over time (from 4 weeks to 8 and then 12 weeks) the amount of beta-amyloid 42 increases and continuous aerobic training reduces this variable.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي فيزيولوژي و مديريت در ورزش