عنوان مقاله :
قصديت در فراسوي ايده‌آليسم و رئاليسم
عنوان به زبان ديگر :
Intention beyond Idealism and Realism
پديد آورندگان :
دهاقين، همايون دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران شمال، تهران، ايران , عبدالكريمي، بيژن دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران شمال - گروه فلسفه، تهران، ايران , شكري، محمد دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران شمال - گروه فلسفه، تهران، ايران
كليدواژه :
قصديت , آگاهي , نوئسيس , نوئما , شهود , بازنمايي
چكيده فارسي :
عزيمت‌گاه هوسرل براي برچيدن دوگانگي (سوبژه و ابژه) مندرج در سرشت سنت متافيزيك غرب ساختار استعلايي آگاهي است. از اين‌رو بناي ذاتي آگاهي قصديت است. قصديت فعل آگاهي و عملي عينيت‌ساز است؛ يعني با توسل به‌مراحل روش‌شناختي و نوئسيسي، ابژه‌هايي از جنس ادراك پديد مي‌آيد و در ساحت شناختي ذهن مندرج مي‌شود. لذا آگاهي علاوه بر شهود حسي توان شهود ذوات را نيز دارد، از اين جهت پديدارشناسي در هوسرل وصف بازنمايانه ندارد و توانسته نحوي ايده‌آليست مبتني بر افعال آگاهي در تقرر محتواي رئال جهان در وعاء ذهن و پهنه فهم را ارائه كند كه، درك متداول از عين و ذهن را پس بزند و راه خود را براي عبور از ثنويت ميان امر رئال و ايده‌آل بگشايد، چنانكه هر سوبژه متضمن ابژه‌ي خويش شود و درون ساختار استعلايي آگاهي آن‌را زيست كند. اين نوشتار در صدد تبيين نحوه تقرر پديدار جهان در حوزه آگاهي است وهمچنين بررسي اين مطلب كه فاعليت مطلق و تقدم ذهن در مواجهه‌ي با جهان عيني به‌عنوان يگانه نهج فهم و دريافت هستي چطور مي‌تواند عملي عينت‌ساز باشد؟ يعني قصديت، چگونه ساحت رئاليته را در ايده‌آليته مستحيل و با آن يگانه مي‌كند؟ به‌بيان ديگر، قصديت، چگونه فراسوي عين و ذهن (ايده‌آليسم و رئاليسم) و در مناسبات جهت‌مند با آن دو مأوي مي‌گزيند؟
چكيده لاتين :
Husserl's departure for the rejecting of the duality (subject and object)
inherent in the nature of the Western metaphysical tradition is the
transcendental structure of consciousness. Hence the innate
foundation of consciousness is intention. The intention is the act of
consciousness and practical objectification; That is, by resorting to
methodological and Noesis steps, objects from the type of perception
can emerge and are included in the consciousness of the mind.
Therefore, in addition to sensory intuition, consciousness has the
power of intuition of essences. Therefore, consciousness is always
associated with its object. In this way, Husserl's methodological axis in
phenomenology is the return to objects, and this return is provided by
the power of human comprehension and makes the world its
intention's object. This article seeks to explain how the phenomenon
of the world is made in the realm of consciousness, as well as how the
pure subject and advanced mind in the face of the objective world as
the only method of understanding and receiving the universe can be
an objectifying action.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي فلسفي
