بررسي تأثير عمق نويسه‌اي كتاب‌هاي فارسي بر مهارت روان‌خواني دانش‌آموزان دورۀ ابتدايي

خواندن از مهم ترين مهارت هاي زباني است كه دانش‌آموزان آموختن آن را در دورۀ ابتدايي و با استفاده از كتاب هاي فارسي آغاز مي‌كنند. كسب مهارت خواندن مستلزم كسب توانايي در روان خواني و درك مطلب است. نظام‌هاي نويسه‌اي در مهارت خواندن هر زباني نقش مؤثري دارد. محققان، خواندن نظام هاي نويسه اي عميق را دشوارتر از نظام هاي كم‌عمق مي دانند. فارسي زباني با نظام نويسه اي عميق محسوب مي شود، زيرا تناظر بين نوشتار و گفتار آن كم است. با توجه به عميق بودن نظام نويسه اي زبان فارسي، هدف پژوهش پاسخ به اين سؤالات بوده است كه عمق نويسه اي زبان در كتاب هاي فارسي دورۀ ابتدايي به چه ميزان است و چه تأثيري بر مهارت روان خواني دانش‌آموزان اين دوره دارد ؟ براي پاسخ به سؤالات تحقيق ابتدا عمق نويسه اي در كتاب هاي فارسي شش پايۀ ابتدايي بررسي شد. سپس آزمون روان خواني از دانش آموزان پايه هاي اول تا ششم ابتدايي گرفته شد. آزمون روان‌خواني براساس سه معيار صحت، سرعت و آهنگ خواندن، از متون منتخب كتاب هاي فارسي در دورۀ ابتدايي اخذ شد. نمونۀ آماري تحقيق 402 نفر از دانش‌آموزان ابتدايي اول تا ششم ابتدايي در شهر سمنان در سال تحصيلي 1397ـ1398 بودند. نتايج بررسي ها فاصلۀ 1.42 واجي بين صورت نوشتاري و گفتاري كتاب‌هاي فارسي را نشان داد. همچنين مشخص شد كه عمق نويسه اي كتاب هاي فارسي تأثير معناداري بر مهارت روان خواني دانش آموزان دورۀ ابتدايي ندارد.