بررسي تأثير داستان‌هاي اجتماعي ديداري و شنيداري و تمرين‌هاي كاربردشناختي بر بهبود مهارت‌هاي ارتباطي كلامي و غيركلامي كودكان داراي اُتيسم

اختلال طيف اُتيسم همواره با اختلال كاربردشناختي زبان همراه است. مطالعه حاضر با هدف بررسي تأثير داستان‌هاي اجتماعي ديداري و شنيداري و تمرين هاي كاربردشناختي بر بهبود مهارت‌هاي ارتباطي كلامي و غيركلامي كودكان داراي اُتيسم انجام شده است. اين پژوهش از نوع كار‌آزمايي باليني با طرح پيش‌آزمون ـ پس‌آزمون است. آزمودني‌ها با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند كه شامل 19 كودك 7 تا 9 ساله داراي اختلال طيف اُتيسم سطح يك (نياز به نظارت و حمايت) بود. آن‌ها برنامه مداخله‌اي را طي 18 جلسۀ انفراديِ 45 الي 60 دقيقه، به‌شكل سازمان‌يافته دريافت كردند. يافته‌هاي پژوهش بيانگر اين بود كه برنامۀ مداخله‌اي به كار رفته، مهارت‌هاي كاربردشناختي اين كودكان را ارتقا داده و بر خرده‌مقياس‌هاي مربوط به مهارت‌هاي كاربردشناختي در پرسش‌نامه چك ‌ليست ارتباطي بيشاپ (1998) تأثير مثبت داشته است (05/0 p ). براساس نتايج به‌دست‌آمده داستان هاي اجتماعي ديداري و شنيداري محقق ساخته و تمرين هاي كاربردشناختي در اين داستان ها، بر بهبود مهارت‌هاي ارتباطي كلامي و غيركلامي كودكان داراي اُتيسم مؤثر بوده است.