قصيدۀ رضوي بهار، تجلي بيداري اسلامي در عصر مشروطه

پژوهش حاضر در صدد برسي مؤلفه‌هاي بيداري اسلامي در عصر مشروطه در يكي از قصايد رضوي محمدتقي بهار است. (مسئله)؛ اين مقاله با روش توصيفي ـ تحليلي و استفاده از منابع كتابخانه‌اي (روش) سعي دارد به تبيين جايگاه قصايد رضوي (با مطالعه موردي قصيدۀ رضوي بهار) در بيداري اسلامي عصر مشروطه بپردازد. برايند تحقيق حاكي از آن است كه بهار از جمله شاعران متعهد عصر مشروطه است كه در اشعار خود از مفاهيم پايداري بهرۀ فراواني در بيداري اسلامي عصر مشروطه برده است. يكي از قصايد مهم بهار، قصيده‌اي رضوي با مطلع «بوي خون اي باد از طوس سوي يثرب بر» است كه در آن مؤلفه‌هاي پايداري و بيداري بسيار گسترده است. اين قصيده شامل عناصر افشاي ظلم و هويّت ظالم، بيان مظلوميّت مردم، تمسّك به پيامبر(ص) و امام رضا (ع)، ستايش آزادي و آزادي‌خواهان، نفي استعمار خارجي و اختناق داخلي، سعي در آگاهي مردم و توجه به جايگاه رهبران و آزادي‌خواهان است. بهار با استعانت از عناصر ديني و مذهبي در اين قصيده، عموم مردم را از جنايات استعمار و استبداد در عصر خود آگاه مي‌كند و به معناي دقيق كلمه در صدد تحقق بيداري اسلامي در عصر مشروطه است. (يافته‌ها).