شناسايي و اولويت‌بندي عوامل مؤثر بر نوآوري مراكز پژوهشي ‏دفاعي

زمينه و هدف: در دنياي كنوني، بقا و پيشرفت سازمان‌ها به توانايي‌شان در سازگاري با شرايط متغير و رقابتي وابسته است. نوآوري، پيش‌نياز انعطاف‌پذيري و سازگاري با اين شرايط متغير است. با توجه به عدم كفايت پژوهش‌هاي نوآوري در نهاجا و اهميت نوآوري در مراكز پژوهشي دفاعي، اين پژوهش به دنبال شناسايي و رتبه‌بندي مهم‌ترين عوامل مؤثر بر نوآوري مراكز پژوهشي نهاجا است.روش‌شناسي: اين پژوهش به لحاظ هدف، كاربردي و از نظر ماهيت و روش، پژوهشي اكتشافي است. ابتدا عوامل مؤثر بر نوآوري مراكز پژوهشي از پيشينه تحقيق، استخراج و سپس نظرات 14 نفر از صاحب‌نظران در راستاي بومي‌سازي عوامل به روش نمونه‌گيري قضاوتي هدفمند به كمك پرسشنامه دلفي گردآوري شد. براي تحليل اطلاعات از آزمون كندال و نرم افزار SPSS استفاده شد. در نهايت، مهم‌ترين عوامل با روش ديمتل فازي رتبه‌بندي شدند.يافته‌ها: هوش كاركنان، استفاده درست از نيروي انساني و تدوين استراتژي نوآوري به ترتيب به عنوان مهم‌ترين عوامل مؤثر بر نوآوري شناخته شدند.نتيجه‌گيري: مديران و فرماندهان بايد به اين نكته توجه نمايند كه نوآوري در درجه اول از طريق عوامل انساني محقق مي‌شود. بر اين اساس، اولويت ابعاد نرم نسبت به عوامل سخت مي‌تواند موجب تحقق سريع‌تر نوآوري در سازمان گردد.