واكاوي حسن نيّت در مستندات قرآني- روايي و مصاديق آن در حقوق ايران

فاقد عنوان لاتين

از آن جاي كه اصل حسن نيت ريشه در فطرت هر انسان دارد، نمي تواند در رفتار هاي اجتماعي از جمله در اعمال حقوقي نقشي نداشته باشد، عدم توجه به اين امر مهم مي تواند به نتايجي غير عادلانه كه بر خلاف اهداف حقوق مي باشد منتهي شود، هر چند قانون گذاران در وضع قوانين در راستاي انتظام بخشي رفتار هاي انسان به هدف رسيدن به عدالت تلاش كرده و بايد و نبايد هاي بر رفتار هاي انسان تحميل كنند اما بازهم وضع قوانين به تنهاي كافي نخواهد بود كه تمامي رفتار هاي انسان را مديريت كرده و مانع از رفتار غير منصفانه آنها شده و جلوي سويي استفاده و رفتار هاي مخالف اخلاق حسنه را بگيرد، بنا بر اين اصل حسن نيت مي تواند به عنوان يك قاعده نامريي خلآ هاي قانوني موجود در يك نظام حقوقي را جبران كند، در نظام حقوقي ايران هر چند به صورت مستقل به اين اصل به عنوان يك مبنا و اصل توجه نشده است ولي مصاديق آن در قوانين متعددي مثل قانون مدني، قانون بيمه، قانون ثبت شركت ها و قانون تجارت مورد اهتمام قرار گرفته است كه مي شود گفت كه حسن نيت به صورت غير رسمي در حقوق ايران به عنوان يك اصل پذيرفته شده است، چنانچه امروزه مراجع قضايي در صدور احكام به اين اصل بعنوان اماره قضايي و قانوني استناد مي كنند.

فاقد چكيده لاتين