اثربخشي تكنيك هاي شناختي طرحواره درماني يانگ بر تعديل طرحواره هاي ناسازگار اوليه دختران آزار ديده جنسي

فاقد عنوان لاتين

پژوهش حاضر با هدف اثربخشي تكنيك هاي شناختي طرحواره درماني يانگ بر تعديل طرحواره هاي ناسازگار اوليه در دختران آزادديده جنسي صورت گرفت. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه دختران بي سرپرست و بدسرپرستي مي شد كه مورد آزار جنسي قرار گرفته اند و در مراكز شبانه روزي سازمان بهزيستي شهرستان ري در سال 1394 نگهداري مي شدند. از اين جامعه آماري با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس 20 دختر با استفاده از پرسشنامه ي طرحواره ي يانگ (YSQ-L2) مورد ارزيابي قرار گرفتند. پس از غربالگري 20 دختر (با استفاده از جدول كوهن و در نظر گرفتن حجم اثر 0/50 و توان آزمون 0/57) انتخاب و از طريق جايگزيني تصادفي در دو گروه آزمايش (10 نفر) و كنترل (10 نفر) كاربندي شدند. گروه آزمايش به مدت 10 جلسه تحت درمان تكنيك هاي شناختي طرحواره درماني يانگ قرار گرفتند. گروه كنترل هيچ درماني دريافت نكرد. گروه ها در ابتدا و انتهاي پژوهش مجددا به وسيله ي پرسشنامه ي طرحواره يانگ مورد ارزيابي قرار گرفتند. نتايج تحليل كوواريانس چند متغيري (MANCOVA) نشان داد اجراي تكنيك هاي شناختي طرحواره درماني بر كاهش ابعاد بريدگي/طرد، ديگر جهت مندي، وخودگرداني و عملكرد مختل طرحواره هاي ناسازگار اوليه موثر است ولي بر كاهش ابعاد محدوديت هاي مختل و گوش به زنگي بيش از حد و بازداري موثر نيست.

فاقد چكيده لاتين