جايگاه بهداشت و آموزش در ساخت شهري بندر عباس در دوره‌ي قاجار

The position of health and education in the urban construction of Bandar Abbas in the Qajar period

موضوع بهداشت و رعايت آن يكي از مسائلي است كه در طي تاريخ هميشه جامعه بشري را به خود مشغول داشته است. متاسفانه زيرساخت هاي اكثر شهرهاي ايران به گونه اي بوده كه در آنها كمتر به اين مساله توجه مي شده و اين خود موجب تلفات انساني بسياري مي گرديده است. اين موضوع به ويژه در خصوص شهرهاي مهاجرپذيري مانند بندرعباس حادتر و شديدتر بوده است. در اين مقاله سعي مي گردد با شيوه توصيفي-تحليلي با نگاهي به وضعيت عمومي بندرعباس، مساله ي بهداشت اين شهر در دوره قاجار، عوامل تاثيرگذار در وضعيت آن و نيز چگونگي تغيير و بهبود شرايط آن مورد بررسي قرار گيرد. اين پژوهش نشان داد كه طي اين دوره بهداشت يگي از دغدغه هاي اصلي ساكنان بندرعباس بوده است و دولت مركزي برنامه يي براي بهبود آن نداشته است.

The issue of health and its observance is one of the issues that have always occupied human society throughout history. Unfortunately the infrastructure of most cities in Iran has been such that less attention has been paid to this issue, and this has caused many human casualties. This issue has been es-pecially acute in the case of immigrant cities such as Bandar Abbas. In this Article, a descriptive-analytical method tries to examine the general situa-tion of Bandar Abbas, the health of this city in the Qajar period, the factors affecting its situation and how to change and improve its conditions. This study showed that during this period, health was one of the main concerns of the residents of Bandar Abbas and government did not have a plan to improve it..