اثربخشي گروه‌ درماني شناختي - رفتاري بر تن‌ انگاره، سبك دلبستگي و تنظيم هيجان در زنان مبتلا به اختلال خوردن

The Effect of Cognitive Behavioral Group Therapy on Body Image, Attachment Style and Emotion Regulation in Women with Eating Disorder

پژوهش حاضر به‌منظور تعيين اثربخشي گروه‌درماني شناختي- رفتاري بر تن‌انگاره، سبك‌هاي دلبستگي و تنظيم هيجان در زنان مبتلا به اختلال خوردن انجام شده است. طرح پژوهش حاضر از نظر روش نيمه‌آزمايشي «طرح پيش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه كنترل» و از نظر هدف كاربردي است. جامعة آماري آن نيز 470 زن مراجعه‌كننده به كلينيك‌هاي تغذيه‌اي، مراكز روان‌پزشكي و باشگاه‌هاي بدن‌سازي و ايروبيك در مناطق 1، 3، 6 و 21 شهر تهران در سال 1398 هستند. نمونه شامل 30 نفر از زنان مراجعه‌كننده مبتلا به اختلال خوردن به مراكز فوق در سال 1398 است كه به روش نمونه‌گيري دردسترس انتخاب و به‌صورت تصادفي به دو گروه كنترل و آزمايش تقسيم شدند. اعضاي گروه آزمايش در معرض 12 جلسة گروه‌درماني شناختي- رفتاري دوساعته به‌صورت هفتگي و اعضاي گروه كنترل در فهرست انتظار قرار گرفتند. شركت‌كنندگان در مرحلة پيش‌آزمون و پس‌آزمون به پرسشنامه‌هاي سبك دلبستگي بزرگسال (AAI)، دشواري تنظيم هيجان (DERS) و رضايت از تن‌انگاره (SWBI) پاسخ دادند. براي آزمون فرضيه‌هاي پژوهش از تحليل كوواريانس و آزمون t‌ مستقل استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده‌ها نيز از نرم‌افزار SPSS نسخة 26 استفاده شد. نتايج تحليل كوواريانس نشان مي‌دهد گروه‌درماني شناختي- رفتاري بر تن‌انگاره (016/0=p و 632/6=F)، تنظيم هيجان (001/0=p و 423/57=F) و سبك دلبستگي ايمن (019/0=p و 250/6=F) اثر معنادار داشته و سبب بهبود آن‌ها شده است. همچنين نتايج آزمون t مستقل نشان مي‌دهد، گروه‌درماني شناختي- رفتاري بر سبك دلبستگي اجتنابي (006/0=p و 272/3=t) و سبك دلبستگي دوسوگرا (001/0=p و 570/4=t) اثر معنادار داشته و سبب كاهش آن‌ها شده است. پژوهش حاضر نشان مي‌دهد، گروه‌درماني شناختي- رفتاري سبب بهبود تن‌انگاره، سبك دلبستگي و تنظيم هيجان در زنان مبتلا به اختلال خوردن مي‌شود و اين نوع از درمان مي‌تواند درمان مناسبي براي زنان مبتلا به اختلال خوردن باشد.

The purpose of this study is to explain the effect of cognitive behavioral therapy on body image, attachment style, and emotion regulation in women with eating disorders. The present paper is a quasi-experimental study of "pretest-posttest with control group design" and was applied research based on the aim. The statistical population includes 470 women who attended nutrition clinics, psychiatric centers, and bodybuilding and aerobics clubs in areas 1, 3, 6, and 21 of Tehran in 20219. The sample includes 30 women with eating disorders who attended the above centers in 2019. They were selected by Convenience Sampling and randomly divided into control and experimental groups. Patients in the intervention group received 12 sessions of two-hour CBT group therapy over a 12-week period. Patients in the control group remained on the waiting list. Participants answered the Adult Attachment Inventory (AAI), Difficulty in Emotion Regulation Scale (DERS), and Satisfaction with Body Image (SWBI) questionnaires in the pretest and posttest phases. We used ANCOVA and the T-test for independent samples to test the research hypotheses. SPSS version 26 was used for data analysis. The results of ANCOVA showed a significant effect of cognitive-behavioral group therapy on body image (F= 6.632, p= 0.016), emotion regulation (F= 57.423, p=0.001), and secure attachment style (F=6.250, p= 0.019). In addition, the results of the Independent Sample T-test showed that cognitive behavioral therapy had a significant effect on avoidance attachment style (t= 3.272, p= 0.006) and ambivalence attachment style (t= 4.570, p=0.001). The present study demonstrated that cognitive behavioral group therapy improved body image, attachment style, and emotion regulation in women with eating disorders, and that this type of treatment may be a useful therapy for women with eating disorders.