مطالعه پراكنش و فراواني زئوپلانكتون ها در آبهاي ساحلي جنوب درياي خزر (مطالعه موردي: منطقه چالوس و نوشهر)

Study of Distribution and Abundance of Zooplankton in the Coastal Waters of the Southern Caspian Sea (Case Study: Chalous and Nowshahr Region)

اين مطالعه بررسي تنوع زيستي زئوپلانكتون هاي آبهاي حوضه جنوبي درياي خزر در محدوده شهر هاي نوشهر و چالوس بود. نمونه برداريها در سه نيم خط عمود بر ساحل شامل اعماق (5- 10 و 20 متر) در دو فصل پاييز و زمستان سال 1392 انجام شد. روش‌شناسي: در مجموع، طي دو فصل 8 گروه زئوپلانكتوني شناسايي شدند. در فصل پاييز بيشترين فرآواني متعلق به لارو دوكفه ايها (8060 فرد درمتر مكعب) و كمترين فرآواني متعلق به كرم پرتار N. diversicolor (299 فرد در متر مكعب) بود. در فصل زمستان، گونه گردانتن Asplanchna sp. (6877 فرد در متر مكعب) داراي بيشترين فرآواني بود. كمترين فرآواني نيز به يكي از مراحل لاروي بارناكل (Cypris of Balanus sp.) (372 فرد در متر مكعب) تعلق داشت. در هر يك از دو فصل، فرآواني گروه هاي زئوپلانكتوني در بيشتر ايستگاه ها داراي اختلاف معني داري با هم بودند (P<0.05). همچنين در فصول پاييز و زمستان، تمامي گروههاي زئوپلانكتوني شناسايي شده داراي پراكنش يكنواخت بودند. يافته‌ها: مقادير شاخص هاي تنوع و غناي گونه اي در دو فصل متفاوت از يكديگر بودند. شاخص هاي تنوع گونه اي شانون و غناي گونه اي مارگالف در اكثريت ايستگاه ها در فصل پاييز بيشتر از زمستان بودند. در حاليكه، مقادير شاخص هاي تنوع گونه اي سيمپسون و غناي گونه اي مينهينيك در بيشتر ايستگاه ها در فصل زمستان بالاتر بودند. همچنين، مقادير شاخص هاي تشابه كيفي (جاكارد) و كمي (كولزينسكي)، در دوفصل پاييز و زمستان كاملا متفاوت از هم بودند. نتيجه‌گيري: در پاييز ايستگاه ها از نظر شاخص هاي تشابه كيفي و كمي با هم متفاوت بودند اما در زمستان، تمامي ايستگاه ها از نظر شاخص هاي تشابه كيفي و كمي يكسان بودند (%100).

Caspian Sea basin in Noshahr and Chalus. Methodology: Sampling was carried out in three transects including depths (5–10 and 20 m) in two seasons of 2013 (autumn and winter). Totally, 8 zooplankton groups were identified during two seasons. In autumn, the highest abundance belonged to bivalve larvae (8060 ind/m3) and the least abundance belonged to polychaetes species N. diversicolor (299 ind/m3). In winter, Rotifera species Asplanchna sp. (6877 ind/m3) had the highest abundance. The least abundance belonged to one of the larval stages of Barnacle (Cypris of Balanus sp.) (372 ind/m3). Findings: In each of the two seasons, the abundance of zooplankton groups had significant differences in most of the stations (P <0.05). Also in autumn and winter, all identified zooplankton groups had uniform distribution. Values of species diversity and richness indices were different in two seasons. In autumn, Shannon diversity and Margalev richness indices in most of the stations were higher compare to winter. However, the values of the Simpson Diversity and the Menhinick Richness indices were higher at most stations in winter. Also, the values of qualitative (Jaccard) and quantitative (Kulczynski) similarity indices were completely different in the autumn and winter. Conclusion: In autumn the stations were different in terms of qualitative and quantitative similarity indices but in winter all stations were qualitatively and quantitatively similar (100%).