رئولوژي تعليقي هاي پليمري: آخرين دستاوردها

تعليقي‌هاي كلوئيدي در بيشتر فراورده هاي طبيعي مانند ژل ها، امولسيون ها، غذاها، سامانه‌هاي بيولوژيكي و صنعتي مانند پوشش ها مشاهده مي شوند. ويژگي كليدي در اين سامانه‌ها اين است كه سطح تماس بين ذرات و محيط تعليقي زياد است و از اين‌رو پايداري و رئولوژي به طور قابل توجهي تحت تأثير برهم كنش‌هاي بين ذرات قرار مي گيرد. درك و شناخت عوامل تأثيرگذار بر رئولوژي آن‌ها و كنترل رفتار جريان توسط اين عوامل براي دستيابي به فرمول‌بندي موفقيت آميز و تنظيم خواص فرايندي اهميت زيادي دارد. با افزودن ذرات به مايع، گرانروي درنتيجه اختلال هيدروديناميكي جريان افزايش مي يابد؛ به طوري‌كه با نزديك شدن به مقدار بيشينه درصد حجمي، گرانروي واگرا مي شود و برهم كنش هاي بين ذرات مي تواند باعث انحراف از رفتار نيوتني شامل گرانروي وابسته به شدت برشي شود. بنابراين رفتار رئولوژيكي در اين‌گونه مواد بستگي به درصد حجمي، شكل، اندازه، توزيع اندازه و بار سطحي ذرات دارد. در اين مطالعه، ابتدا كلوئيدها و انواع برهم كنش‌هاي كلوئيدي و پايداري آن‌ها مرور مي شود. سپس اثر پارامترهاي مختلف ناشي از حضور ذرات روي رفتار رئولوژي تعليقي‌هاي كلوئيدي بررسي مي شود.