تاثير كيفيت زندگي بر احساس امنيت اجتماعي (نمونه موردي: شهروندان بالاي 18 سال كلان‌شهر تهران)

sociological explanation of the effect of quality of life on the sense of social security (studied in the metropolis of Tehran.

از جمله شاخصه‌هاي مهم امنيت‌اجتماعي در هر جامعه‌اي وجود ميزان قابل قبولي از كيفيت‌زندگي شهري براي كليه شهروندان است كه در پرتو آن بتوانند به فعاليت‌هاي روزمره‌شان بپردازند. اين پژوهش به بررسي تأثير كيفيت‌زندگي بر احساس‌امنيت در كلان‌شهر تهران مي‌پردازد. پژوهش حاضر از نوع كمي است. داده‌ها از طريق پيمايش به دست آمد. براي گردآوري اطلاعات از ابزار پرسش‌نامه محقق ساخته استفاده شد. شيوه نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي متناسب با حجم نمونه اجرا شد. جامعه آماري شامل كليه شهروندان (18) سال به بالاي شهر تهران است كه نمونه آماري آن بر اساس فرمول كوكران به تعداد (605) نفر به دست آمد. داده‌هاي حاصل از توزيع و گردآوري پرسش‌نامه‌ها در نرم‌افزار «اس‌پي‌اس‌اس»[1] وارد شد و با استفاده از آماره‌هاي توصيفي و استنباطي مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفتند. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد از شش شاخص كيفيت‌زندگي، سه شاخص مشاركت اجتماعي با ميزان بتاي (363/0)، احساس برابري جنسيتي با ميزان بتاي برابر با (353/0) و همچنين سلامت جسماني با ميزان بتاي برابر با (138/0) بيشترين تأثير را بر متغير وابسته يعني احساس‌امنيت‌اجتماعي در كلان‌شهر تهران دارند. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه باتجربه سطح بهتري از كيفيت‌زندگي، ميزان احساس‌امنيت‌اجتماعي در سطح جامعه نيز افزايش مي‌يابد. درنتيجه سنجش و تحليل شاخص‌هاي كيفيت‌زندگي، نيازمند هدف‌گذاري و برنامه‌ريزي‌هاي مرتبط با احساس‌امنيت‌اجتماعي در جامعه هدف است.

One of the important characteristics of social security in any society is the existence of an acceptable level of quality of urban life for all citizens in that light of which they can engage in their daily activities. The present study is of a quantitative type. Data were obtained through survey and a researcher-made questionnaire was used to collect information. The statistical population of the study includes all citizens over the age of 18 are in of the metropolis of Tehran. The statistical sample was obtained based on Cochran's formula (605). Sampling was performed by stratified proportional method. Data obtained from the distribution and collection of questionnaires were entered in SPSS software and have been analyzed using descriptive and inferential statistics. Findings show that out of six indicators of social participation with a beta rate (0.363), a sense of gender equality. with a beta rate of (0.353) and physical health with a beta rate (0.138) they have the greatest impact on the dependent variable ,the feeling of social security in the metropolis of Tehran