تحليل مضموني كنش‌هاي سياسي حكمرانان در نهج‌البلاغه

Thematic Analysis of The Political Actions of Rulers in Nahj al-Balagha

كنش‌هاي نخبگان حاكم بر ساختار رسمي قدرت از موضوعات مهم در دانش سياسي است و يافته‌هاي دانش نظري علوم سياسي بر وجوه چهارگانه دولت شامل وجه عمومي، خصوصي، ايدئولوژيك و وجه سركوب يا اجراي قوانين حكايت دارد. مسئله موردنظر اين مقاله شناسايي كنش‌هاي سياسي حاكمان در انديشه اسلامي و تشيع است. گفتمان اسلامي دولت و كنش‌هاي سياسي نخبگان حاكم از تجربه زيست سياسي امام علي(ع) و مدون شدن آن در كتاب نهج‌البلاغه قابل بازيابي است. شناخت كاركردهاي نخبگان سياسي در چارچوب دولت اسلامي از اهداف اين مقاله است و سؤال اصلي پژوهش شناسايي انواع كنش‌هاي سياسي حكمرانان از ديدگاه نهج‌البلاغه است. روش تحليل مضمون كيفي براي بررسي متن مورداستفاده قرار گرفت و يافته‌هاي پژوهش نشان داد امام علي(ع) پنج مضمون فراگير كنش سياسي نخبگان حاكم را در سياست‌گذاري اقتصادي، استفاده از روش‌هاي صلح‌آميز حل‌وفصل اختلافات، حفظ امنيت امت اسلامي، رايزني و مشورت با ديگران و اشراف اطلاعاتي نسبت به اوضاع كشور و كنش‌هاي سياسي در چارچوب اخلاق ديني مدنظر دارد.

The actions of the elites governing the formal structure of power are important issues in political science, and the theoretical knowledge of politics is four aspects of government, including public, private, ideological and repressive. The purpose of this article is to identify the political actions of the rulers in Islamic and Shiite thoughts. The Islamic discourse of the government and the political actions of the ruling elites can be retrieved from the bio political experience of Imam Ali and its codification in Nahj al-Balagha. Qualitative content analysis method was used to examine the text. The findings showed that five political actions such as economy policy- making, peaceful method of dispute resolution, national security, consultation with others and informed about country and actions within the framework of religious ethics are important.