بررسي پايداري و ساختار فضايي محلات و بافت هاي فرسوده و ناكارآمد شهر اصفهان با استفاده از روش چيدمان فضا

Study on Space Sustainability and Structure of Worn-out and Inefficient Fabrics and Neighborhoods of Esfahan City Using Space Syntax

نفوذپذيري و مشكل دسترسي ازجمله مشخصه هايي است كه براي بافت هاي فرسوده و ناكارآمد شهري برشمرده مي شود ، با اين وجود در كمتر مطالعه اي اين موضوع به گونه اي روشمند و غير روايي مورد بررسي و تحليل قرارگرفته است. بر اين اساس پژوهش حاضر، با بررسي ساختار فضايي شهر اصفهان به كمك روش چيدمان فضا، تلاش كرده است تا ضمن معرفي رو ش ي مناسب در مطالعه و تحليل شرايط ساختاري عرصه هاي سكونتي شهرها، جايگاه محدوده ها و محلات فرسوده و ناكارآمد اصفهان را ميزان قابليت حركت و ارتباط در « هم پيوندي » نيز در ساختار فضايي شهر موردبررسي قرار دهد. در اين رابطه با استفاده از شاخص شهر اصفهان، همچنين محدوده هاي هدف، به صورت كمي در سطح كلان، مياني و محلي مدل سازي شده و ميزان ارزش هم پيوندي محدوده هاي هدف در قياس با كل شهر با استفاده از پنج آماره ميانگين، كمينه، بيشينه، انحراف معيار و اختلاف ميانگين هم پيوندي شهر و محدوده هاي هدف، تحليل شد. يافته ها نشان مي دهد كه ارزش هم پيوندي ساختار فضايي محدوده هاي هدف در هر سه سطح ذكرشده پايين تر از ساير محلات شهر است، كه اين مسئله مؤيد ناپايداري، ضعف دسترسي و نفوذپذيري اين محدوده ها در شهر مي باشد. لذا نتايج حاصل از تحليل با روش چيدمان فضا به شكلي روشمند ارتباط معني دار و مستقيمي را بين ساختار ف ضايي محلات داراي بافت فرسوده و ساير محلات، با وضعيت آن ها نشان مي دهد كه اين نكته حكايت از كارآمدي روش مذكور در مطالعه ي موضوعات مشابه دارد.

Permeability and access problems are two traits of worn-out and inefficient fabrics of cities; However, rarely they have been studied in a systematic and non-narrative way. By examining the spatial structure of Isfahan using Space Syntax, It has been tried to study on place of worn-out and inefficient districts, and neighborhoods of Esfahan in spatial structure of city meanwhile introducing an appropriate way to study and analyze the structural conditions of the residential areas of cities. By using " integration" index, the ability to move and communicate in the city, and in target districts, were quantitatively modeled in macro, intermediate and local level, and the integration value of the target districts in relative to the entire city were analyzed by using five circumstantial evidences (average, minimum, maximum, standard deviation and the mean difference of integration value of city and target districts). The results show that the integration value of the target district spatial structure in all three levels is lower than other city neighborhoods; confirming the weakness of accessibility and permeability of these areas in the city. So, the results of the analysis using Space Syntax show a significant direct relationship between spatial structure of neighborhoods included worn-out fabrics and other neighborhoods with their status, in a systematic way, and suggest the effectiveness of these methods in the study of the same issues.