عنوان مقاله :
ارتباط باغ طبيعت با باغ جان از منظر مولوي
پديد آورندگان :
رضايي قلعه، مريم داﻧﺸﮕﺎه ﻫﻨﺮ اﺳﻼﻣﯽ ﺗﺒﺮﯾﺰ، ﺗﺒﺮﯾﺰ، اﯾﺮان , شجاري، مرتضي داﻧﺸﮕﺎه ﻫﻨﺮ اﺳﻼﻣﯽ ﺗﺒﺮﯾﺰ - گروه فلسفه، ﺗﺒﺮﯾﺰ، اﯾﺮان
كليدواژه :
ﻣﻮﻟﻮي , ﻃﺒﯿﻌﺖ , ﺑﺎغ اﯾﺮاﻧﯽ , ﺗﺼﻮف , دل ﻋﺎرف
چكيده فارسي :
ﻣﺮﯾﻢ رﺿﺎﯾﯽ ﻗﻠﻌﻪ / ﻣﺮﺗﻀﯽ ﺷﺠﺎري**
ﭼﮑﯿﺪه: ﻫﻨﺮ ﺑﺎغ ﺳﺎزي ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺷﻌﺮ در ﻋﺮﻓﺎن از ﻣﺸﺮب اﻟﻬﺎم ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و ﻣﯽﺗﻮان ﮔﻔﺖ اﯾﻦ دو ﻣﻨﺎﺳﺒﺘﯽ ﺗﻤﺎم ﺑﺎ ﻫﻢ دارﻧﺪ. ﻃﺒﯿﻌﺖ و ﺑﺎغ در ﺷﻌﺮ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻓﺮاواﻧﯽ و ﺑﺎ ﺗﻌﺒﯿﺮات ﻣﺨﺘﻠﻒ وﺟﻮد دارد و ﺑﻪ ﯾﻘﯿﻦ ﻣﻮﻟﻮي از ﺳﺮدﻣﺪاران ﺗﺤﻮل ﻧﮕﺎه ﺑﻪ ﻃﺒﯿﻌﺖ در ادﺑﯿﺎت ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ اﺳﺖ. واژة ﺑﺎغ و ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت آن در ﺷﻌﺮ ﻣﻮﻟﻮي ﭘﺮﺑﺴﺎﻣﺪ ﺑﻮده و ﺑﺎ ﺻﻮرتﻫﺎﯾﯽ ﺑﺪﯾﻊ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ و در ﻣﯿﺎن ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت ﻣﺘﻨﻮع و ﻣﺘﻌﺪد ﺑﺎغ در اﺷﻌﺎر وي، ﺑﯿﺶ از ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﺑﺎغ ﺟﺎن و ﺑﺎغ دل ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺷﺪه اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﻪ ﺷﯿﻮه ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ– ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ و از درﯾﭽﻪ ﻧﮕﺎه ﻣﻮﻟﻮي وﯾﮋﮔﯽﻫﺎي ﺑﺎغ دل ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﺪه و در ﻣﻘﺎﺳﯿﻪاي ﺗﻄﺒﯿﻘﯽ ﺑﺎ ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت ﺑﺎغ اﯾﺮاﻧﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ وﯾﮋﮔﯽﻫﺎي اﺻﻠﯽ ﺑﺎغ دل ﻫﻤﭽﻮن ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺟﺎﯾﮕﺎه دﯾﺪار ﯾﺎر، ﭘﺮده ﭘﻮﺷﯽ، وﺣﺪت ﻋﺎرف ﺑﺎغآﻓﺮﯾﻦ و ﺑﺎﻏﺒﺎن اﻟﻬﯽ و...، ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﺮ ﯾﮏ از اﯾﻦ وﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺧﺼﻮﺻﯿﺘﯽ ﻣﺸﺎﺑﻪ در ﺑﺎغ اﯾﺮاﻧﯽ ﻗﺮار دارد. ﺧﺼﻮﺻﯿﺎﺗﯽ ﻫﻤﭽﻮن ﻣﮑﺎﻧﯽ ﺑﺮاي ﺗﺄﻣﻞ و ﺗﻤﺎﺷﺎ، درون ﮔﺮاﯾﯽ، ﭘﻮﺷﯿﺪﮔﯽ، وﺟﻮد زﻣﺎن ﻫﺎي ﻣﻬﻢ و ﻣﺤﻮرﯾﺖ آب و... اﺳﺖ. اﯾﻦ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ارﺗﺒﺎط ﺷﺎﻟﻮده ﻓﮑﺮي ﻣﻮﻟﻮي در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺑﺎغ اﯾﺮاﻧﯽ را ﻣﺸﺨﺺ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ.
چكيده لاتين :
No abstract
عنوان نشريه :
پژوهشنامه عرفان
