طبقه بندي استراتژي هاي ساختمان هاي سنتي و معاصر سازگار با تغييرات اقليمي

Classification of traditional and contemporary building strategies compatible with climate change

در سال هاي اخير تغييرات اقليمي به عنوان تهديدي براي عملكرد ساختمان ها و سكونتگاه هاي انساني مطرح شده است. گرمايش جهاني بزرگ ترين چالشي است كه زمين با آن روبرو است و اين در حالي است كه وابستگي فزاينده به سوخت هاي فسيلي قدرت انطباق با گرمايش اقليمي در آينده را كاهش خواهد داد. تاب آور سازي سيستم هاي معماري و شهرسازي براي مقابله با اين مخاطره در آينده ضروري است و آنچه ساخته يا طراحي مي شود بايد باهدف غلبه بر تغييرات اقليمي باشد. حتي اگر غلظت گازهاي گلخانه اي در جو تثبيت شود، حوادث شديد اقليمي به دليل بي تحركي جو چندين قرن ادامه خواهد داشت. لذا، سازگاري يك راهكار لازم جهت تلاش براي كاهش كربن دي اكسيد خواهد بود؛ بنابراين اين سؤال مطرح مي شود كه چه استراتژي هايي در برابر هاي سنتي پاسخگوي تغييرات اقليمي، ساختمان ها را تاب آور و سازگار مي كند؟ بسياري از پژوهش ها نشان مي دهند كه مسكن چنين شرايطي هستند. در مقابل در استراتژي هاي معاصر، اصول تكامل يافته و فنّاوري وجود دارد. تحقيق حاضر با رويكرد كيفي به مفهوم تاب آوري و سازگاري اقليمي مي پردازد و سپس استراتژي هاي معماري سنتي سازگار با تغييرات اقليمي و كاركرد آنها در اقليم گرم و خشك را معرفي مي كند و به بررسي اين استراتژي ها در يك نمونه خانه سنتي و يك نمونه خانه معاصر جريان ساز مي پردازد و در نهايت معماري سنتي و معاصر معمول اقليم گرم خشك از نظر ميزان سازگاري اقليمي مقايسه شده است.

Global climate change and its effects are a matter of concern today. Climatic resilience has been proposed by many researchers as a solution to sudden climatic events. Since buildings emit a high percentage of greenhouse gases, and based on studies conducted on the growing trend of climate change, the issue of climatic resilience in cities and subsequently, the resilience of buildings has been raised. Therefore, it is necessary to address practical resilience strategies in the design of future buildings to respond to climate scenarios. By strategies, we mean components, factors and practices that are considered in the field of climate resilience in the construction sector. The present study aims to provide a complementary study to express the resilience strategies of future architectures. It is necessary to pay attention to the components and strategies of resilience of future constructions according to the global climate change trend in order to be used in design standards in construction. This study first deals with external and internal factors to express the resilience strategies of the building and then their subsets based on the impacts of climate change, and finally, by a descriptive-analytical and qualitative method, the findings are presented as general strategies in the form of a table. The results are that all the components of a building from the beginning of design to the end of construction in different parts of the building are effective in its resilience and the negligence in the building sector in terms of resilience affects various climatic events.