تحليل جامعه‌شناختي ناآرامي‌هاي آبان 1398

Sociological Analysis of Iran' 2019 Demonstrations

فهم سازوكارهاي زيربناييِ وقوعِ ناآرامي‌هاي آبان 1398 در ايرانْ هدفِ اين پژوهش بوده كه در قالب تحقيقيْ كيفي در سنت مطالعات فرهنگي به انجام رسيده است. در چارچوب‌بندي آن نيز از ابزارهاي مطالعات اسنادي، مشاهدات ميداني، مصاحبه و آمارهاي رسمي بهره برده‌ايم. در مرحله اول با مطالعه اكتشافي منطقه‌اي كه بستر بخشي از اين رويداد بود؛ فقر، نابرابري، حاشيه‌نشيني و نوعِ مشاغلِ غالب در آن را به عنوان مفاهيم كليدي در اين زمينه تشخيص داديم. در گام بعد و در پرتو نظريه‌هاي متأخرِ مرتبط با مفاهيم به‌دست‌آمده دريافتيم كه نه فقر، نه نابرابري و نه حاشيه‌نشينيْ كه بي‌ثبات‌كاريْ در پيوندِ بيشتر با وقوع اين حوادث بوده است. با اين حالْ گزارش‌ها نشان مي‌دهند در بسياري از مناطقي كه بي‌ثبات‌كاري در آنها رواج داشته، شاهد وقوع ناآرامي نبوده‌ايم. اين يعني هيچكدام از اين موارد (فقر، نابرابري، حاشيه‌نشيني و بي‌ثبات‌كاري) به تنهاييْ قادر به تبيين چرايي وقوع اين حوادث نيستند. در نهايت، با پشتيبانيِ تنوعِ مكانيِ وقايع آبان 1398 توسط ابزار مفهومي پريكاريا تحليل اين وقايع را بر انديشه‌هاي استندينگ و ريف‌كين بنا كرديم. به عنوان نتيجه‌گيري كلي، با تعديل رويكرد نظري استفاده شده -ضمن آنكه نمي‌توان در اين زمينه از تحليل طبقاتي سود جست- معتقديم وقوع اين ناآرامي‌ها در قالب عكس‌العمل‌هايي ماشين‌وار از طريق شكل‌گيريِ «ترس از فقر» در ميان پريكريت‌هايِ جمعيتِ فعالِ جامعه قابل پيگيري است.

Understanding the underlying mechanisms of the November 1998 riots in Iran has been the aim of this study, which has been conducted in the form of a qualitative research in the tradition of cultural studies. What we achieved was that poverty, inequality marginalization, job-instability, could not explain these events alone. Finally, by critically applying the conceptual tool of "pericaria" - and with the arguments in the text - we came to the conclusion that the occurrence of these unrests is traceable in the form of machine reactions through the formation and activation of a sense of "fear of poverty" among destabilizers of the active population. Understanding the underlying mechanisms of the November 1998 riots in Iran has been the aim of this study, which has been conducted in the form of a qualitative research in the tradition of cultural studies. What we achieved was that poverty, inequality marginalization, job-instability, could not explain these events alone. Finally, by critically applying the conceptual tool of "pericaria" - and with the arguments in the text - we came to the conclusion that the occurrence of these unrests is traceable in the form of machine reactions through the formation and activation of a sense of "fear of poverty" among destabilizers of the active population.